In de appgroep van KBoom vraagt Charlie om de lelijkste hardloopfoto’s. KBoom is de loopgroep van Klaas Boomsma en al snel vult de groep zich met foto’s van uitgemergelde koppen, openstaande monden en hangende oogleden.
Albert stuurt een afbeelding met aan de ene kant een loopfoto van drie jaar geleden en aan de andere kant een recente foto in hardloopkleren.
‘Door de schema’s van Klaas, worden ook je foto’s beter met de jaren,’ schrijft hij erbij.
Het verschil tussen de ene foto en de andere foto is spectaculair
Na zijn vijftigste begonnen met hardlopen, is de verandering in drie jaar spectaculair.
22 kilo lichter.
Stralende pretogen.
Albert is bestuursvoorzitter van GGZ-Centraal en de metamorfose die ‘zijn’ GGZ heeft ondergaan sinds de ‘Vereeniging tot Christelijke verzorging van Krankzinnigen en Zenuwlijders in Nederland’ in 1886 tot nu, is een mooie metafoor voor Albert zelf.
Hoe is de metamorfose begonnen?
In 2020 doet Albert mee aan de Social Run: een estafetteloop van 555 kilometer in 48 uur. Albert is geen loper, maar kan goed tegen een nacht zonder slaap en dacht zelf dat als het lukte om 10 kilometer in een uur te lopen, deze Social Run ook wel zou lukken. Na tien kilometer net onder het uur te hebben gelopen (met moeite) zegde hij toe. Ingedeeld in een groep met drie andere lopers, moest hij rond de 70 kilometer lopen in 48 uur.
Albert kreeg gelijk: het lukte.
Aan het eind zat hij met de andere lopers na te praten. Iedereen deelde ervaringen. De andere drie lopers hadden groot respect voor Albert. Bij de eerste kilometers waren de anderen er niet gerust op dat Albert de finish zou halen. Dat waren lopers, ze keken met bewondering en verbazing naar de bestuursvoorzitter die niet wist wat Strava was, maar wel een voorliefde had voor lekker eten.
Wat blijkt?
Zijn teamgenoten blijken échte hardlopers, mensen die met anderhalf been in een andere wereld staan dan hij gewend is. Collega Shiva Zanoli zat tijdens de estafette in een runstreak die meer dan 7 jaar (!) behelsde en Klaas Boomsma loopt per jaar meer marathons dan dat een groot gezin verjaardagen viert.
Eén moment staat Albert nog helder voor de geest tijdens de Social Run. De normale routine wordt overboord gegooid door zijn teamgenoten. 1 loper, 1 fietser, 2 mensen rust is al kilometers het vaste ritueel. Als het Alberts beurt is om te fietsen ziet hij echter drie lopers naast zich: ‘even samenlopen, wel zo gezellig.’ En zonder problemen loopt het trio 12 kilometer achter mekaar. In de ogen van de drie zit een glinstering waarvan Albert denkt: die mensen hebben iets en hij blijft hardlopen, ook als de 555 kilometer voorbij zijn.
Inmiddels liep Albert 2 marathons, is hij 22 kilo kwijt en heeft hij iets in het lopen gevonden waar hij veel voldoening en plezier uithaalt.
‘Toen ik net begon bij loopgroep KBoom, voelde ik me toch een vreemde eend in de bijt. Ik was de langzaamste loper en dacht van de anderen: dát zijn echte lopers, zo ben ik niet. Maar nu ben ik ook een loper.’
Wanneer ben je een loper?
Als je loopt.
En Albert loopt iedere week minstens 40 kilometer. Het brengt ontegenzeggelijk veel. In een maatschappij waar hij in zijn werk schrijnende gevallen ziet van eenzaamheid en de gevolgen van individualisering, zo leert hij bij de loopgroep dat er – naast de kerk waar hij op zondagen heen gaat – meer plekken zijn waar mensen wél omkijken naar elkaar en meeleven met elkaar. Neem Willem: die loopt na zijn vijftigste een persoonlijk record bij de marathon van Chicago en Klaas is met de hele groep net zo blij als Willem. Dan word ik blij voor Klaas. Dat is een mooie dynamiek, die ook werkt als iemand geblesseerd is of het even tegenzit. Lopen brengt echter nog meer dan saamhorigheid. Zoals zijn trainer Klaas een hang naar alcohol had/heeft zo had/heeft Albert een hang naar eten. De structuur, discipline en volharding die Albert in lopen heeft, schuift door naar zijn dieet: eet de helft. In het begin was dat zelfs eet de helft van de helft. Een beetje uit de losse pols maar met volharding en met succes.
Hoe kan het dat je 22 kilo afvalt en nu marathons loopt?
Eén van de gouden regels van Klaas is: stap voor stap. Niet meteen hele grote doelen stellen, maar gewoon klein beginnen. Wat kun je vandaag doen?
Stap voor stap.
Het is een mooie regel. Op z’n vijftigste begon Albert met lopen, na drie jaar is hij tien jaar jonger. En het eind is nog niet in zicht. Nieuwe doelen, nieuwe dromen, nieuwe plannen. Ze zijn er al. Maar niet te snel.
Stap voor stap.
Albert Posthumus
Wat leuk om dit te lezen. Ik ben ook pas laat met hardgelopen begonnen en liep op mijn zestigste verjaardag op 25 september 2011 mijn eerste marathon. Vorige week zondag mijn 20ste in Amsterdam
Eerste bij de mannen 70+ in een tijd van 3:08:51
Weer een PR voor mij.
Met dank aan het Stryd programma en natuurlijk Tjeerd Popkema en Andrea Deelstra
Nu op naar Rotterdam NK marathon in april
En ik heet ook Albert, vandaar dat ik dit artikel ook heel leuk vond om te lezen
Koen de Jong
Wat een mooi bericht. Tot Rotterdam Albert!
Zuléma
Ik ben zelfs blij voor Albert! En herken het gevoel. Van geen loper naar loper en nu zelfs triathlete
Koen de Jong
Wat mooi Zuléma, gelijkmoedig voorwaarts.
Saskia
Wauw 🤩
Anoniem
Mooi geschreven 👌
Koen de Jong
Merci!