Licht in de duisternis

Rob test de Running Light van Kalenji. Daardoor wordt het bij hem thuis weer gezellig, op zondag aan de ontbijttafel.

Het wordt steeds minder gezellig, op zondag aan de ontbijttafel.

Dat begint zodra mijn vrouw me naar beneden ziet komen met mijn hardloopschoenen in de hand. Zij weet dan dat haar geachte echtgenoot eerst gaat ontbijten, en dan zijn ontbijt laat zakken. Daarna verlaat de geachte echtgenoot het huis voor een lange duurloop van anderhalf tot tweeënhalf uur, daarna moet de geachte echtgenoot stretchen als cooling down, zijn eiwitshake drinken en douchen, en daarna is de zondag al voor driekwart voorbij. En ondertussen mag de vrouw des huizes de kinderen uit de gordijnen proberen te houden. 

Dat zorgt voor, laten we zeggen, enige spanningen in de relatie. En ik geef het niet graag toe, maar misschien heeft mijn vrouw wel een beetje een punt. Ergens.

Dus wat doe je dan, als man? Je zoekt een praktische oplossing. En die is: op zondag ‘s ochtends vroeg hardlopen, als de rest van de familie nog op één oor ligt. Half zeven op, en om kwart voor zeven dribbel ik de straat uit. 

So far, so good.

Alleen is het rond die tijd nog pikkedonker, in deze wintermaanden, dus heb ik licht nodig. Nu heb ik een heleboel lampjes en twee reflecterende vesten, maar die zijn alleen handig om gezien te wórden. En tijdens mijn lange duurloop ga ik graag de natuur in, en dan heb ik een lamp nodig waarbij ik zélf kan zien. 

Want als het glad is (en dat kan zomaar gebeuren, in de winter) moet ik dat wel weten. Anders val ik (au), verrek ik daarbij een spier (ernstiger), of breek ik een paar botten (nog ernstiger). Of ik knal met mijn kop tegen de grond en raak bewusteloos, en word pas twee uur later gevonden door andere hardlopers, fietsers of honduitlaters. En dan lig ik dus twee uur lang in de vrieskou op de grond, gekleed in een dun laagje lycra. Dan heb ik dus een Probleem – met hoofdletter.

Goed, om mezelf bij te lichten neem ik eerst een fietslamp mee die ik ooit kocht toen ik weer eens geblesseerd was, en overwoog om voor altijd te stoppen met het hardlopen en te gaan mountainbiken. (Pff… dat scheelde niet veel, destijds). Die fietslamp werkt prima, met een draad aan een usb-accu. Maar aangezien ik nu geen stuur heb om de lamp op te monteren, moet ik hem steeds in mijn hand houden. Nog niet praktisch genoeg.

Gelukkig bracht de Sint me een ‘running light’ van de onvolprezen firma Kalenji. Je draagt die lamp in een soort driepunts-gordeltje. Op je borst heb je dan een flinke halogeenspot en op je rug drie knipperende leds. Als je hem uit de doos haalt heb je even een WTF-momentje, met al die bandjes en gespen, maar als je hem eenmaal hebt afgesteld trek je hem voortaan in drie seconden aan.

En hij werkt fantastisch. Het lampje heeft drie standen (“Ruim voldoende’, ‘Overkill’ en ‘Met het blote oog zichtbaar vanaf Mars’) zodat je altijd ziet waar je loopt, en de leds op je rug waarschuwen de eventuele achterliggers. Het enige minpuntje is dat het rode aan/uit knopje wat ielig is en wat stroef gaat, maar goed: er moet altijd wat te zeuren blijven.

Tot acht uur ‘s ochtends bewijst de Running light goede diensten, daarna zorgt de natuur geheel automatisch voor een doorgaans prachtige zonsopgang, en rond half tien ben ik weer thuis. Daar dek ik de ontbijttafel, trek ik de kinderen voor de tv vandaan en nodig ik mijn vrouw aan tafel uit. Dan hebben we een gezellig familie-ontbijt en ligt de dag open voor gezinsactiviteiten. Want voor mij,  als goed huisvader, is het motto: vrouw en kinderen éérst.

Zodra ik zelf ben geweest natuurlijk.

Lees hier de eerder gepubliceerde test over de Runlight

De beste looptips en inspirerende artikelen elk vrijdag in je mailbox?

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en mis niets!

Ha loper, graag even je aandacht. Op ProRun doen we dagelijks ons best om je te informeren, motiveren en inspireren. We bieden je handige tools, zoals de hardloopkalender, runlog en calculator.

Dit vraagt tijd en geld. Trakteer ons op een kop koffie en € 2,50. Iets meer mag natuurlijk ook.

Dan schrijven en bouwen (en lopen) wij verder.

Alvast bedankt!

Meer uit Columns & meer