Volhouden nu!

De sportspeciaal zaken hebben deze weken goede zaken gedaan. En nu maar hopen dat al die eigenaren van nieuwe schoenen het lopen volhouden. Moedig ze maar aan!

De hardloopwinkel was vol met mensen met goede voornemens en mensen die gewoon nog kerstvakantie – en dus tijd – hadden om nieuwe hardloopschoenen te kopen. Ikzelf behoorde tot die tweede categorie en moest vanwege de januaridrukte even wachten op een verkoopmedewerker. Om de tijd te doden, verlekkerde ik me aan alle schoenen die in felle kleuren PR-garantie schreeuwden. Van de meeste wist ik toch al dat ze nooit van mij zouden worden. Te licht, te weinig demping of niet passend bij de vorm van mijn voet. 

Toen ik zo’n beetje uitgekeken was, ben ik maar vast op één van de startblokken gaan zitten die dienen als passtoelen. En net als in de wachtkamer bij de dokter of in de trein, luister je al wachtend gewoon gemakkelijk de gesprekken van anderen af. Ik kon er dus niets aan doen dat ik het gesprek van het stel naast mij hoorde. Zij – jaar of 40 –  was schoenen aan het passen. Voor haar op de grond lagen al 5 geopende dozen. Aan haar voeten zaten felgroene schoenen van een bekend hardloopmerk. Hij – man van middelbare leeftijd – zat er naast alsof-ie niet van plan was ooit ook maar één meter te gaan hardlopen. 

“Heb je het prijskaartje al gezien?” vroeg hij aan haar toen de verkoper even wegliep om een andere maat uit het magazijn te halen. ”Voor dat geld mag je het wel wat langer volhouden dan de vorige keren.” Ze keek hem aan en zei alleen maar: “Met goede schoenen is het vast makkelijker om het vol te houden.” Het prijskaartje interesseerde haar kennelijk niet. “Het is toch mijn eigen geld!” voegde  ze er snauwend aan toe. Voordat ze ruzie konden krijgen, was de verkoper weer terug. Oef. 

Uiteindelijk ging de vrouw met het zesde paar schoenen de deur uit. Manlief had het er maar mee te doen. Ik hoopte dat ze het deze keer inderdaad vol zou houden, al was het maar om die vent van haar een poepie te laten ruiken. 
Een half uurtje later ging ik ook naar huis. Onder mijn arm een nieuw paar van mijn vertrouwde merk én een paar lichtere trainingsschoenen. Met die laatste was ik het blijst. Ze waren felgekleurd en schreeuwden: nieuwe PR’s in the making. Thuis heb ik de schoenendozen afgestaan aan mijn kat (hij ook blij) en daarna ben ik een kort rondje op mijn lichtgewichtjes gaan maken. Ze zaten als straaljagers. 

Het weekend liep ik weer een trainingsrondje. Drie keer raden wie ik tegenkwam. Ik doe het niet vaak, maar ik heb even mijn duim naar haar opgestoken. Iedereen kan op z’n tijd wel wat ‘likes’ gebruiken. Ik hoop dat ze het dit keer volhoudt en langzamerhand steeds verder komt. Dan gaat ze vanzelf merken hoe leuk hardlopen is. Die man van haar zal haar nog missen als ze haar rondjes maakt.  

De beste looptips en inspirerende artikelen elk vrijdag in je mailbox?

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en mis niets!

Ha loper, graag even je aandacht. Op ProRun doen we dagelijks ons best om je te informeren, motiveren en inspireren. We bieden je handige tools, zoals de hardloopkalender, runlog en calculator.

Dit vraagt tijd en geld. Trakteer ons op een kop koffie en € 2,50. Iets meer mag natuurlijk ook.

Dan schrijven en bouwen (en lopen) wij verder.

Alvast bedankt!

Meer uit Columns & meer