Hardloopjunkies, recreatieve genieters of wedstrijdlopers. We zijn allemaal anders, maar de hardloopconnectie is er. Iedereen heeft zijn eigen verhaal. In deze serie interviews vertellen lopers waarom het hardloopvuurtje in hen nooit dooft.
Wie zegt dat moslima’s geen marathons kunnen lopen? Esmah Lahlah (35) bewijst het tegendeel. De hardloopster met Marokkaans bloed maakte vorig jaar haar debuut in Rotterdam en traint nu voor Parijs. ‘Het dragen van een hoofddoekje heeft beperkingen, maar belemmert me niet in mijn ambitie.’
Humor
Ze is niet al te groot, slank en haar roze hoofddoek contrasteert met haar olijfkleurige huid. Als ze de Starbucks binnenkomt, voelt ze gelijk een paar ogen op zich gericht. ‘Iedereen vindt iets van je’, fluistert ze. ‘Zeker als ik mijn hardloopschoenen aantrek. Natuurlijk begrijp ik het dat mensen zich omdraaien wanneer ik voorbij sprint. Het meest bizarre wat ik ooit heb gehoord, gebeurde vorig jaar. Ik deed mijn rondje langs het kanaal en opeens riep een man heel hard: “He, daar loopt een pinguïn.” Tja, daar zie ik ook wel de humor van in.’
Fit
Zoals duizenden vrouwen in Nederland is Esmah Lahlah (35) besmet met het hardloopvirus. Ze rent 3 keer per week, doet af en toe mee aan een wedstrijdje en voelt zich fit door al het bewegen. Net als veel andere hardloopsters is ze een recreant die geniet van de sport. Alleen draagt zij een hoofddoekje en bedekkende kleding, ook tijdens het lopen. ‘Ik realiseer me wel degelijk dat mensen niet iedere dag een vrouw met hoofddoek zien joggen’, zegt ze. ‘Het dragen van mijn hoofddoekje heeft beperkingen. In de zomer moet ik bijvoorbeeld waken voor oververhitting en zorgen dat ik genoeg water drink. Maar het belemmert me niet in mijn ambities. Ik heb mijn passie gevonden. Hardlopen hoort bij mij.’
Sneller
De moeder van 2 schoolgaande kinderen begon 6 jaar geleden met hardlopen. Dat deed ze aanvankelijk wanneer het haar uitkwam. In de praktijk betekende dat een paar maanden wel en dan weer enkele maanden niet. Totdat ze in 2012 het roer omgooide en begon met trainen voor haar 1e halve marathon. ‘Ik liep vaker, sneller en langer’, vertelt ze. ‘Mijn conditie ging met sprongen vooruit. Dat smaakte naar meer. Het jaar daarop deed ik weer mee, maar kreeg daarna last van vervelende blaren op mijn voet. In mijn enthousiasme nam ik te veel hooi op mijn vork.’
Marathon girls
Google
Daarop nam ze gas terug en besloot onder begeleiding te gaan lopen. Via Google kwam de Tilburgse hardloopster terecht bij de marathongroep van Harrie Wijnans . Haar doel was om de ’30 van Tilburg’ onder de 3 uur te lopen. Meedoen kon geen kwaad, redeneerde ze. Esmah: ‘Eerlijk gezegd wilde ik een paar weken mee trainen, maar het beviel me zo goed dat ik tot het einde ben gebleven. Ik genoot van het lopen met deze club mensen en voelde me bovendien super fit. Na het lopen van die 30 kilometer begon het toch te kriebelen. Harrie zei dat ik er klaar voor was. Ik besloot last-minute alsnog met de rest mee te gaan naar Rotterdam. Mijn eerste marathon liep ik in 4:15:21. Wat een ongelooflijk mooie ervaring vond ik dat.’
Wereldvrede
Hardlopen is voor haar meer dan alleen fit blijven. De universitair docent aan Tilburg University ervaart het als een totale moment van bezinning. Ze rent letterlijk haar hoofd leeg. ‘Als ik eenmaal loop, zie ik alles heel helder’, aldus Esmah. ‘Niet alleen mijn hartslag gaat omhoog, maar ook mijn brein draait dan op volle toeren. Ik bedenk voor alles een oplossing, zelfs voor wereldvrede.’ Ze kijkt op van haar cappuccino en er verschijnt een lach op haar gezicht. ‘Oké, die laatste gedachte kan ik na een paar dagen weer opzij schuiven. Feit blijft dat hardlopen me een gevoel van vrijheid geeft. Je bent een uur op jezelf aangewezen, helemaal alleen in de buitenlucht. Na een rondje lopen, stuiter ik weer van de energie.’
Elleboogstoten
Er zijn in ons land niet veel zichtbare moslima’s die hardlopen, aldus Esmah. Haar deelname aan wedstrijdjes brengt uiteenlopende reacties teweeg. Het gaat van vervelende elleboogstoten van medeloopsters tot enthousiaste aanmoedigende supporters langs de kant. Meestal probeert ze niet te letten op de starende blikken en haalt ze haar schouders op. Esmah: ‘Ik hoor mensen na afloop soms letterlijk zeggen: “Wat doet zij hier?” Dat was in het begin wel even slikken. Ik durfde lange tijd niet mee te doen aan loopjes in de regio.’
Esmah: ‘Hardlopen hoort bij mij’
Olifantenhuid
Gelukkig heeft Esmah een olifantenhuid ontwikkeld en kan ze nu beter omgaan met kritiek. Soms zet ze haar frustratie juist om in positieve energie. ‘Zo deed ik afgelopen zomer mee aan de Ladies Run van de Tilburg Ten Miles’, blikt ze terug. ‘Het evenement was verhuisd naar een nieuwe locatie. Toen ik bij het verzamelpunt arriveerde, vroeg ik aan een andere loopster of ik in het startvak voor de 10 kilometer stond. Ze keek me aan en zei: “Hier starten de vrouwen die onder het uur lopen. Ik denk dat jij hier verkeerd staat.” Nou, ik dacht: “Zij blijft mooi achter mij.” Door haar opmerking raakte ik extra gemotiveerd goed te presteren. Ik ging als een speer en liep een PR van 47:29. De dame met de grote mond finishte ruim achter mij.’
Trots
Ook de mensen in haar directe omgeving kijken met gemengde gevoelens naar haar hardloopaspiraties. ‘Het is geloof ik nog een beetje onwennig voor ze’, legt ze uit. ‘Natuurlijk was mijn familie vorig jaar trots toen ik mijn eerste marathon liep. Ze keken op tv of ze me voorbij zagen komen. Tegelijkertijd verklaren ze me voor gek dat ik hardloop. Waarom doe ik dat toch? Laten we eerlijk wezen, je bent voor veel mensen toch die loopster met dat hoofddoekje.’
Pinguïn
De hardloopster moet nog steeds wennen aan al die extra aandacht. Zelf ziet ze zich niet als een uitzondering. Alsof ze iets doet wat niet standaard is. ‘De islam is een onderdeel van mij en ik zie het dan niet als iets aparts’, stelt ze. ‘Ik vind het soms jammer als mensen me alleen als moslima zien, terwijl ik zoveel meer ben dat. Ik ben ook moeder, vrouw, universitair docent, zus en dochter. En ja, ik doe aan hardlopen. ‘Ik ben wie ik ben. En dat is geen pinguïn.’
Lees ook in deze serie:
Met hardlopen kun je de hele wereld aan
