Terugkomen van een blessure: John is terug

Terugkomen van een blessure: John is terug

Er is voor mij niets fijner dan om half zeven in de ochtend te gaan hardlopen. Zo ook vandaag. De zon is al op, de lucht is strakblauw en de temperatuur is heel aangenaam. Er staat een duurloopje van 12 kilometer op de planning. Een easy run. Maar wacht eens even, zul je misschien denken. Was jij niet die gast die z’n enkel brak tijdens het snowboarden in februari?
Dát is helemaal waar. Het is alweer 16 weken geleden dan ik met een flinke klap mijn enkel brak op een skipiste in Oostenrijk. En inderdaad, ik loop alweer 12 kilometer. Sterker nog: ik doe zelfs tempotrainingen op de baan. En als kers op de taart, ben ik in training voor de marathon van Berlijn in september. Is dit een wonderverhaal, viel het allemaal best mee of is hier iets anders aan de hand?

De juiste aanpak

Het geheim zit ‘m vooral in de juiste aanpak. Allereerst: Nee, die breuk viel niet bepaald mee. Na de laatste controle in het ziekenhuis, begin mei, was de breuk nog duidelijk zichtbaar. De boel zat echter wel voldoende dicht om te starten met de eerste loopoefeningen. Over die juiste aanpak: Fysio Maarten Hindriks had een revalidatieprogramma van vier weken uitgewerkt. Met drie keer trainen per week, werd de lat steeds een stukje hoger gelegd. In het begin viel dit behoorlijk tegen. De laatste week van de revalidatie mocht ik op Sardinië doen. Het heuvelachtige landschap deed nog een schepje boven op de steeds hoger liggende ladder. Inmiddels loop ik dus weer 12 kilometer en doe ik intervaltraining op de baan. Qua conditie is het nog behoorlijk afzien. Het is werkelijk onvoorstelbaar hoe zo’n deuk je conditie oploopt als je een paar maanden niet op jouw niveau kunt trainen.

De Tour win je in bed

Een mooie uitspraak van wielrenner Joop Zoetemelk tijdens de tour van 1980. Zijn uitspraak benadrukte het belang van rust en herstel. Zo geldt dit ook voor het herstellen van een breuk. Het is een continu balans vinden tussen rust en de juiste belasting. Want door het belasten van de enkel wordt het herstel geactiveerd. Zeker in het begin was dat rusten niet zo moeilijk. Maar gaandeweg begint de behoefte aan beweging en duurinspanning behoorlijk te knagen.

Zodra ik uit het gips kwam, had Maarten oefeningen voor me bedacht waarmee ik voornamelijk de stijfheid te lijf kon gaan. Het überhaupt durven belasten van de enkel was in het begin nog wel even een dingetje. Pas nu, na al die weken, begin ik weer wat soepeler te worden. Dit merk ik vooral aan het feit dat ik direct kan starten met hardlopen in de ochtend. Voorheen moest ik echt even door de stijfheid heen, door steeds een stukje te wandelen. Nu ren ik dus alweer 12 kilometer aan een stuk door.

Vooral doorgaan

Ook weer een mooie uitspraak. Dit keer van Barry Stevens. Een danser en choreograaf die vooral bekend werd in de Soundmix Show van Henny Huisman. Zijn gevleugelde uitspraak ‘Vooral doorgaan’ sloeg op het blijven oefenen als hij maar wat talent spotte bij een kandidaat. Zo geldt het ook voor het blijven doen van oefeningen om de stijfheid uit de enkel te houden. Dagelijks ben ik zo’n 30 minuten tot een uur enkel bezig met rekken, strekken en krachttraining. Dit heeft er zeker voor gezorgd dat ik al snel in staat was om stukjes hard te lopen. Door die kleine beetjes soepelheid kon ik immers afwikkelen.

Footpath en Stryd Next Gen

Toen Stryd vorig jaar groots aankondigde dat ze een belangrijke nieuwe feature hadden uitgebracht, wist ik niet helemaal wat we daar als loper nou aan zouden hebben. Het betrof de lancering van ‘footpath’. Dit is een 3d weergave van de afwikkeling van jouw voeten tijdens het hardlopen. Hiervoor heb je 2 Stryd Next Gen pods nodig, zodat je het verschil tussen links en rechts in kaart kunt laten brengen. Een verkooppraatje? Nou… niet helemaal. Zeker omdat ik, niet geheel vrijwillig, een toepassing heb gevonden waar deze data superwaardevol is. Ik heb de afgelopen weken mijn loopjes met behulp van footpath in kaart gebracht.

Hoger Sammy!

De eerste revalidatierun was mentaal en ego-wise een regelrechte ramp. Hoe had ik me verheugd op dat eerste stukje rennen! Maar liefst 1 minuut hardlopen. Hoe moeilijk zou dat zijn? Daar kwam ik achter, nadat ik eerst 5 minuten had gewandeld en de eerste hardlooppogingen ging doen. Nou ja doen… Het gíng gewoon niet. Ondertussen, daar is de ego, werd ik ook nog eens voorbij gelopen door een loper. Niet helemaal mijn tempo. Die dag niet, maar voor mijn ongeluk ook niet bepaald. In het eerste geval, sneller. In het tweede geval langzamer. En dat doet pijn. Mijn enkel deed dat trouwens ook. In onderstaand 3d model zie je een vergelijk met een duurloop van voor het ongeluk (stippellijn) en de niet-onderbroken lijn van de eerste hardlooppoging. Je ziet hier heel duidelijk dat ik nauwelijks in staat was om mijn schoenen van de grond te krijgen. Verder legde mijn linkervoet een eigenaardig slingertje af.

Op de gevoelige plaat

Naast het verzamelen van al die data, werd er in het ziekenhuis van tijd tot tijd een röntgenfoto van de breuk gemaakt, om zo de gevolgen van de belasting te monitoren. Er waren geen indicaties die erop duiden dat de oefeningen negatief effect hadden op het herstel. Toch best een opluchting, omdat je niet zelf even kunt kijken, zelfs niet voelen, hoe het staat met dat herstel.

Mijn eigen camera gebruikte ik eveneens om het herstel vast te leggen. Wanneer ik op de baan trainde, filmde ik de hele sessie. De beelden deelde ik, na montage tot korte fragmenten, met fysio Maarten. Natuurlijk stuurde ik deze ook naar coach Klaas Boomsma, om de voortgang te melden. Hoogtepunt was misschien wel dat ik op een dinsdagavond eind mei weer eventjes kon aanhaken bij de training van Team KBoom!

Behoedzaam en gestaag

Op de zelf opgenomen beelden is duidelijk de progressie te zien. Waren het in het begin nog wat wankele stapjes, vorige week liep ik serieuze 400 meters! Dat waren er overigens maar 4. Want doseren is ook een succesfactor. Mijn vrouw, zelf coach, is hier misschien wel de belangrijkste doseerder in het verhaal. Zij houdt me aardig bij de les en toetst voortdurend of ik niet over mijn fysieke grenzen ga. De uitspraak ‘behoedzaam en gestaag’ is dan ook van haar.

Your Critical Power has been updated

Als je met Stryd loopt, is het verstandig om je Critical Power (CP) van tijd tot tijd te updaten. Critical Power is de maximale belasting, gemeten over een uur. Een goede manier om je CP te updaten, is om 5 kilometer voluit te lopen. Andersom werkt het ook. Als je van tijd tot tijd helemaal niks doet, gaat je CP vanzelf omlaag. Inmiddels scoor ik qua gelijk aan lopers van bejaarde leeftijd. Misschien met uitzondering van Jo Schoonbroodt, de 73 jarige Witte Keniaan, die menig sub-3 als 70 plusser op zijn naam heeft staan. Ondanks dat het af en toe frustreert, rest mij niets anders dan voorlopig mijn CP handmatig te setten naar 310 Watt. Hierdoor kan ik mijn trainingen redelijk op niveau afwerken, zonder dat ik echt té langzaam train.

Footpath anno nu

Vanochtend dus in het zonnetje, strakblauwe lucht mijn 12k gelopen. Toen ik mijn footpath data ging vergelijken met een 12k die ik in januari heb gelopen, sprong ik bijna door het plafond. Nagenoeg gelijk!! Al die weken oefeningen. Al die weken revalideren. Ein-de-lijk begint het er weer op te lijken! In de afbeelding hieronder zie je respectievelijk de achterzijde, zijkant en bovenzijde in het 3d model van Stryd FootPath. Je kan duidelijk zien dat de trajecten die mijn voeten afleggen, bijna gelijk zijn.


First we take… Berlin!

De eerste dagen na het ongeluk leek de wereld zo zwart als een song van Leonard Cohen. Maar al snel ging de zon, ondanks de vele regen in de afgelopen periode, weer schijnen. Doordat de progressie zo goed is, kan ik vol overtuiging ja zeggen tegen het marathonschema waar ik in de eerste week van juli mee ga starten. Het is een schema van ongeveer 12 weken voor De Marathon van Berlijn op 29 september aanstaande. Specifiek voor een eindtijd zullen we niet gaan trainen. De focus gaat vooral liggen op het uitlopen. Maar het feit dat ik überhaupt weer kan lopen in zo’n mooie marathon, is goud waard. Aan de inzet zal het zeker niet liggen. Moedig voorwaarts!

Reageer op dit artikel

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

2 reacties

  • Jo Schoonbroodt

    Dat is nog eens terugkomen van een blessure.
    Wat een doorzettingsvermogen en discipline na die breuk.
    Mooi man dat je me nog noemt.
    Met Berlijn als doel ga nu nog een mooie training reis maken.
    Berlijn lijkt me ook heel gaaf om te doen, nog nooit daar gelopen.
    Alvast veel loopplezier.
    Sportieve Groeten

    • John Eising

      Dankje Jo! Mooi duwtje in de rug van jou! Ik ga d’r voor💪

De beste looptips en inspirerende artikelen elke vrijdag in je mailbox?

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en mis niets!

Meer uit Columns & meer