Loopuitersten met hetzelfde resultaat: zondag werd er in Zandvoort en op Texel gelopen.
Zondag was de Zandvoort Circuit Run.
Voor Willem kan het niet mooier. Als Zandvoorter met een grenzeloos enthousiasme voor hardlopen is lopen in Zandvoort een cadeautje. Alsof dat nog niet genoeg is, starten we op het circuit van Zandvoort. Naast fan van lopen is Willem fan van Formule 1.
Omdat het enthousiasme van Willem nogal aanstekelijk is, liepen Klaas en ik zondag ook in Zandvoort. Hij had via de Rotary kaarten gekocht om Villa Joep te steunen – een stichting die onderzoek financiert naar neuroblastoom kinderkanker – en nodigde alle leden van KBoom Running Team uit om in ‘zijn’ Zandvoort te komen lopen.
We liepen de langste afstand: 16,1 kilometer.
Er was ook een 12 kilometer, een 4 kilometer (rondje circuit) en een 2,6 kilometer en nog een 900 meter en een 400 meter. Het evenement was uitverkocht: veel fans van de Formule 1 zagen hun kans schoon en liepen mee.
Bij de drukke start was ik Willem kwijt, ik hield alleen Klaas in de gaten, we liepen samen, op zijn beoogd marathonvermogen.
‘Weet je waar dit me aan doet denken?’ vroeg ik aan Klaas toen we onze ronde op het circuit liepen.
‘Vertel,’ zei Klaas.
‘Zo zie ik Folsom Prison voor me,’ verwijzend naar de gevangenis die bekend werd door Johnny Cash.
Hekken met prikkeldraad naast het asfalt waar de grote namen in de Formule 1, hun rondes reden.
Na de Tarzanbocht en de Arie Luyendyk-bocht draaiden we van het parcours af en liepen we Zandvoort in.
Vlak voor we het strand opdraaiden haalden we Willem bij. Hij pikte aan en op het strand waren de omstandigheden woest. Keiharde wind. Snoeiharde regen. Kracht verdwijnt in het zand, in plaats van dat het wordt omgezet in voorwaartse kracht.
Ik vond het heerlijk en maakte me vrolijk over het grote verschil tussen de start op het circuit en het strand. Alsof de natuur nog even extra wilde benadrukken dat we zelf ook natuur zijn en dat bescheidenheid op zijn plaats is, wakkerde de wind nog extra aan. De omstandigheden maakten het makkelijk om uit het denken en in het lopen te zakken.
Tot mijn spijt draaiden we na tien kilometer linksaf de duinen in. Mul zand, strandafgang. Nu we de wind in de rug hadden en de regen stopte, kwamen de gedachten terug. Eigenlijk best gek dat Klaas hier plezier aan beleeft, die heeft niks met Formule 1 én een hekel aan mul zand.
Toch zette Klaas zich in de duinen op een asfaltpad, moedig – en ogenschijnlijk tevreden – in beweging en Willem bleef erbij.
Terug op het circuit hingen overal vlaggen en er was een band, foodtrucks en voor ons een warme ruimte met koffie en broodjes.
Al met al: verrukkelijk daggie en in de trein terug genoten we lekker na.
In de appgroep van de loopgroep kwamen ook foto’s binnen van lopers op Texel, een andere loop in Noord-Holland
Daar is de kortste afstand 60 kilometer. Naast 60 kun je ook 120 kilometer lopen.
Net als in Zandvoort, loop je op Texel een gedeelte over het strand.
De 60 van Texel is een begrip onder Nederlandse ultralopers. Nederlands bekendste ultraloper is misschien wel Jan Knippenberg. Zijn graf op Texel is een eerbetoon aan hardlopen.
‘Misschien is het maar beter dat hij er niet meer is,’ zegt zijn zoon Mikel jaren na zijn overlijden. Hij kijkt door het raam en staart naar de zee, ‘In deze tijd, waar een loopje pas telt als het op Strava of Facebook staat. Dat zou mijn vader nooit begrepen hebben, lopen met als voornaam doel, het op sociale media te zetten gaat voorbij de essentie van het ware lopen.’
De essentie van het ware lopen hadden Martijn, Laura en Nicky goed door. Met grote grijnzen in een regenachtige storm zetten ze net zo lang de ene voet voor de andere, tot ze de zestig kilometer volbracht hadden.
Het verschil tussen de Zandvoort Circuit Run en de 60 van Texel kan bijna niet groter. Een evenement waar je naast een kidsrun van 400 meter ook kunt kiezen voor 900 meter en waar veel lopers zijn om een ronde over het circuit te lopen naast een evenement waar je kunt kiezen uit 60 of 120 kilometer en lopers bijeen komen om een ronde over het grootste waddeneiland te lopen.
Toch werd in de appgroep van onze loopgroep weer duidelijk dat er naast de verschillen, één overeenkomst is: veel blije lopers.
Moeilijk te zeggen wie het vreugdeklassement won: Laura op Texel of Willem in Zandvoort.
Wat met zekerheid te zeggen is: het enthousiasme werkt nogal aanstekelijk.
Op naar een mooi voorjaar met mooie evenementen.
Monique
Beste Koen en Klaas,
Zonder dat jullie het weten zijn jullie een aantal jaren geleden, beiden voor mij inspirerend en motiverend geweest om een drastische ommezwaai in mijn
leven te maken. Sportrusten en Ren voor je leven hielpen mij goede keuzes te maken en te gaan hardlopen en onlangs heb ik voor het eerst meegedaan aan een loop evenement, de Zandvoort Circuit Run. Ik liep de 10EM en tot mijn grote verbazing stond ik bijna naast jullie in het startvak. Toeval, wat kan het anders zijn, maar erg mooi om daar samen met jullie te zijn. Het was afzien op het strand en mijn tijd was hilarisch, maarrrr ik heb hem uitgelopen en voor het eerst in mijn leven een medaille verdiend. Om dat samen met jullie te doen vond ik erg bijzonder.
Mijn dank is groot,
Groetjes Monique