In het eerste deel over de achillespees is een en ander uitgelegd over de anatomie van de achillespees en omliggende structuren. Tevens is er enige uitleg gegeven aan de uitingsvormen van aandoeningen van de achillespees. In dit artikel wordt beschreven wat er aan een ontsteking en aan een scheur van de achillespees gedaan kan worden. En wat je er vooral zelf aan kunt doen.
Voorkomen door looptechniek
Zoals al eerde beschreven is een goede looptechniek van groot belang. Aangezien de achillespees over meerdere gewrichten zijn krachten verdeelt, van knie tot en met onderste spronggewricht, betekent dit dat de mobiliteit en coördinatie van de onderste extremiteiten optimaal dient te zijn. Het heffen van de knieën en de rotatiestand van het bovenbeen tijdens de zwaaifase van het been dienen in een redelijk rechte lijn naar voren gericht te zijn. Tijdens de standfase dient de knie bij de landing niet overstrekt te worden en mag de hiel bij het landen niet te veel wegdraaien van de as van de looprichting. Dit laatste geldt ook voor de afzetfase, ook dan dient de voet niet ver van de as weg te draaien. Dit is eenvoudig te controleren wanneer men met een maatje loopt en men achter elkaar gaat lopen en elkanders looppatroon observeert. Bedenk dat dit een ander looppatroon is dan wanneer men op een loopband gefilmd wordt. Op de loopband wordt het been door de band naar achteren getrokken. Normaal is hiervan bij hardlopen op de weg geen sprake. Uiteraard zijn goede hardloopschoenen, al dan niet gecorrigeerd met een zooltje, van het grootste belang.
Voorkomen door terrein & schoenen
Naast de looptechniek is het terrein waarop men loopt van belang. Te veel en te vaak hardlopen op een harde ondergrond heeft negatief effect op de demping in de voet. Door de verhoogde drukmomenten ontstaat er irritatie, mogelijk op de aanhechtingsplaats van de achillespees. Afwisseling van ondergrond kan dit voorkomen. Dit geldt ook voor oude schoenen, waarvan de demping verloren gegaan is. Koop regelmatig een nieuw paar schoenen. Als regel kun je aanhouden dat schoenen meegaan voor 1000 km of 2 jaar.
Voorkomen door trainingsafwisseling
Zorg ook dat de trainingen afwisselend zijn en gevarieerd in duur, tempo, aantal en vorm. Irritatie van welk weefsel dan ook komt vrijwel altijd door een eentonige belasting. Vergeet ook de warming up en de cooling down niet, met daarin de rek- en strekoefeningen. Daarnaast moet men niet vergeten dat sommige mensen minder sterk peesweefsel of spierweefsel hebben, er zijn tenslotte individuele verschillen in opbouw van weefsels. Waarmee gezegd wordt dat niet iedereen achillespees problemen kan voorkomen.
Extra (laatste) maatregelen
Naast deze maatregelen kan men ook een aangepast zooltje of simpel en hakverhoging in de schoen aanbrengen. Laat de hakverhoging niet te lang in de schoen zitten, na enkele maanden kan er al een achillespeesverkorting optreden. Mocht men een beenlengte verschil hebben, laat dan door een therapeut eerst controleren of er in de gewrichten van het bekken geen bewegingsbeperkingen zijn alvorens een hakverhoging aan te brengen. Daarnaast is het natuurlijk mogelijk om de irritatie te behandelen met fysiotherapie of met medicijnen. Of zelfs door een operatie. Over het algemeen zijn dit langdurige trajecten en is de revalidatie, zeker na een achillespeesruptuur, een intensieve inspanning. Waarna men het hardlopen weer voorzichtig dient op te pakken. Wil je meer weten of heb je vragen, ga dan naar www.runninghealthcenter.nl
Dit artikel is aangeboden door Running Health Center.
Beeld:Shutterstock