Wanneer we het hebben over vocht voor het lichaam denken we in eerste instantie aan water. Water waarin voedingsstoffen en afvalstoffen zijn opgelost. Water is van groot belang voor de instandhouding van het lichaam. En ook van de geest. Tien procent vochtverlies in een spier betekent een afname van ongeveer 25% van de kracht van die spier. Kijk maar eens als u uw planten te weinig water geeft: ze verslappen. Alle weefsels in ons lichaam en in de natuur hebben behoefte aan water. Vooral bij inspanning is het verstandig om ons lichaam van water te voorzien.
Dat is niet altijd zo geweest want bij de eerste marathons was het verboden iets te drinken en te eten voor het 15km punt. Iedereen herinnert zich nog de Olympische spelen in Los Angeles waar tijdens de finish van de marathon een vrouw zwalkend over het parcours hardliep. Zij had veel te weinig of zelfs niet gedronken. Uitdroging was nabij. Buiten lichamelijk ongemak, krachtafname en coördinatieverlies was er ook sprake van bewustzijnsverlies. Met mogelijk blijvende schade voor de rest van haar leven. Dat dit zo kon gebeuren!? Hierna zijn drinkposten bij lange afstand wedstrijden verplicht geworden. En het gebeurt nog steeds.
Ons lichaam neemt vocht op en verliest vocht. Vocht nemen we op door iets te drinken en te eten en door adem te halen. We verliezen het door de huid die kan transpireren, via de nieren en de blaas door te urineren en door uitademing. Een vierde mogelijkheid is vochtverlies bij de ontlasting wanneer men diarree heeft. De vochtbalans, dat is het evenwicht tussen vochtopname en vochtafgifte, wordt verzorgd door de vochthuishouding van ons lichaam. Door inspanning, externe factoren en sommige ziekten kan de vochtbalans verstoord worden.
Met betrekking tot het hardlopen zijn uiteraard de eerste twee factoren van invloed, daar heb je altijd mee te maken. Door het hardlopen wordt de celverbranding gestimuleerd. Een van de producten die daarbij gevormd wordt is water, wat weer door een versnelde ademhaling en door transpiratie wordt uitgescheiden. Dit extra verlies moet gecompenseerd worden. Wanneer de buitentemperatuur bijvoorbeeld hoog is en er sprake is van een nog groter vochtverlies dient ook dit te worden gecompenseerd. Krijg je dorst tijdens het lopen dan ben je eigenlijk al te laat.
Drinktraining
Net als het trainen van het hardlopen, moet je het drinken tijdens de training trainen. Je moet leren voelen wanneer het tijd is om te drinken. Dat kun je doen door op een vaste tijd of na een vaste afstand tijdens het lopen iets te drinken, maar je kunt ook op je lichaam letten. Het lichaam geeft genoeg seintjes die jou vertellen wanneer je moet drinken. Een droge mond, een rilling op de huid, lichte extra spierspanningen en lichte coördinatiestoornissen. Na het lopen dien je het tekort aan vocht aan te vullen. Een regel die gehanteerd kan worden is dat 150% van het verloren lichaamsgewicht in liters water aanvult.
Wat drink je
Inderdaad water, maar er zijn ook dorstlessers en hersteldranken. Het voordeel van dorstlessers is dat de stoffen in de drank snel opgenomen worden door de darmen. Een hersteldrank, zoals het al zegt, herstelt de schade die het lichaam heeft opgelopen tijdens de inspanning. Daarnaast zijn er hypo-, iso- en hypertone dranken. Dit heeft te maken met de hoeveelheid (oplopend van hypo naar iso naar hyper) en soort voedingsstoffen in de drank in relatie tot het vocht in het lichaam. Water is een hypotone drank, dorstlessers zijn over het algemeen isotoon en hersteldranken, of energiedranken, zijn hypertoon. Leer tijdens het lopen gewoon water in kleine hoeveelheden en met grote regelmaat te drinken. Gebruik de andere dranken na het trainen. Zo herstelt het lichaam op een goede en veilige manier.
Wil je meer weten of heb je vragen, ga dan naar www.runninghealthcenter.nl
Dit artikel is aangeboden door Running Health Center.
