Een halve marathon in donker Groningen

“Is dit volgens Stryd je inlooptempo?”, vraagt Lisa verbaasd, terwijl ze op haar typische studentenfiets naast me meefietst. “Tweehonderddrieënveertig watt? Ik vind dat al best hard hoor”, zegt ze. Zelf loopt Lisa ook met een Stryd en heeft met haar nog geen 60 kilogram natuurlijk een compleet andere Critical Power. Ze loopt dus ook op andere wattages, dan ik. We zijn onderweg naar de start van de Nacht van Groningen. Een hardloopfestijn door het centrum, dat moet aftrappen naar een gezellige nacht stappen in de stad van de d’ Olle Grieze. Dat is het mooie van een studerende dochter in deze gezellige stad: een mooie plek om te parkeren, om te kleden en te douchen. Hartstikke handig!

Ambitieuze Stryd

Het is een aangename temperatuur van zo’n 8 graden. Stryd heeft ambitieuze getallen voor me in petto. Als ik constant 317 Watt loop, moet ik op 1:23:10 kunnen uitkomen. Met 5 minuutjes daaromheen, dat dan weer wel. Een halve marathon lopen in zo’n tijd, klinkt voor mij als iets onbereikbaars. Tot dan toe was mijn snelste tijd 1:38, tijdens de halve marathon van Bovensmilde in juli vorig jaar.

Griep

Het is al gezellig druk aan de Ossenmarkt. Hier zal over een half uurtje de start van onder andere De Halve zijn. Een bonte verzameling van hardlopers van uiteenlopende pluimage. Bij de één spat het recreant-schap ervan af, terwijl er ook supersnel uitziende gasten aan het warmlopen zijn. Ik word herkend door Roel, één van de lopers uit mijn loopgroep. Samen lopen we wat rondjes warm, rond de Spilsluizen. Ondertussen vertel ik dat Stryd flinke plannen voor me heeft, maar dat ik wat behoudend van start wil gaan. Dat heeft ook te maken met dat heel huize Eising in de griepstand zit en ik vermoed dat ik daar iets van mee heb gekregen, zij het meer in de vorm van een verkoudheidje.

Startsmoesjes

Vijf minuten voor de start, loop ik het startvak in. Het bekende scenario van speelt zich daar inmiddels af. Looptijden vliegen je om de oren, maar ook de typische ‘onder voorbehoud’, blessures, griepjes en ga zo maar door. Inmiddels melden ook Tom Hendrikse en Maarten Hindriks zich. De snelle lopers die vanavond vast hoge ogen gaan gooien. Ondanks dat het nog maar één minuut voor de start is, vraagt Maarten me uitvoerig naar mijn ervaringen met een bepaalde auto. Hoezo relaxed?

Kilometer 1

Daar is de start! Met een knal worden we weggeschoten naar het eerste rondje dat zo’n 1,1 kilometer langer zou moeten zijn dan de overige 3. Zou moeten zijn inderdaad… Blijf hangen, ik kom er zo op terug. Eerst even lopen. Met een scherpe bocht gaan we linksaf en direct weer rechts De Korenstraat in, linksom het veld heen. Prachtige oude huizen hier. Voorzichtig aan, het is erg druk nu, de bochten zijn erg scherp. 323 Watt geeft Stryd aan. Dat is té hard. Ik laat me iets zakken, richting 307 Watt. Diverse lopers schieten me in alle haast voorbij. Het is nog een flinke run, de halve marathon moet je niet onderschatten.

Het Noorderplantsoen – 7:14

Bij de vijver heb je daar een soort vals plat. Dat heb je met een Stryd zo in de gaten, gelukkig. Ik minder dan ook iets vaart, zodat ik mijn krachten kan sparen. De drinkpost sla ik nu eerst even over. Het is nog maar twee kilometer dat we onderweg zijn. We passeren het mooi verlichte koffiehuis Zondag. Dit plantsoen ziet er compleet anders uit, zo ’s avonds. We lopen om de vijver heen, het eerste stuk loopt hier flink naar beneden. De wattages dalen dan ook even enorm. Maar direct weet ik weer naar die 307 Watt te gaan en piek ik even naar boven de 320. Ik vind weer aansluiting bij mijn groepje en loop gestaag door. Er volgt een stukje van draaien, draaien en nog eens draaien. Veel stoepjes op en af. Typische arbeidershuisjes hier. Gelukkig staan er vrijwilligers die goed aanwijzingen geven, zodat je niet onverhoopt achter een stoeprand blijft haken.

De Blues op 5:16 – 21:12

Rechtsaf het Noorderplantsoen weer in, langs het basketbalveldje. Het is een soort gravel hier en dat loopt erg lekker. Desolate verlichting. Rechtsaf, richting ‘Stad’, zoals de Stadjers dit zo mooi zeggen. Dan weer linksaf richting Spilsluizen. Hier staat weer veel publiek, terwijl het parcours rechtsaf de brug over draait, om de Noorderhaven heen. Stryd vindt het wel mooi, denk ik. Dit is echt een mooi hoekje om tempo te maken. Zodra we de hoek omkomen, hoor ik in de verte een bluesmuzikant op een mondharmonica spelen. Dat blijkt de volgende ronden een mooi herkenningspunt te zijn. Wel gaat de vaart er flink even uit, doordat het best even omhoog loopt bij de brug. Stryd meldt 347 Watt. Mooi snel die Next Gen. Je ziet direct de verandering in het parcours terug in getallen.

Het stuk door de Visstraat, rechtsaf De Laan op, leidt naar De Grote Kromme Elleboog. Aan het einde is het hartstikke druk bij de kroeg. Luid moedigt iedereen de lopers aan. Dat geeft energie zeg! Aan het einde weer het water over, rechtsaf. Hier staat weer veel publiek, want we zijn weer bij de start aangekomen. Iedereen staat luid te joelen, alles is hier prachtig verlicht. Lisa zie ik de camera op mij richten, ik steek een duimpje omhoog.

Regen! Kilometer 7 – 29:10

Het begint lichtjes te regenen. Dat vind ik niet echt heel prettig op deze schoenen. Vanavond loop ik op mijn supersnelle Vaporfly’s. Alleen vinden die de gladde en smalle straatjes niet echt leuk. Als we het Noorderplantsoen inschieten, schuif ik dan ook even flink over mijn zolen naar de buitenkant. Gelukkig val ik niet. Het loopt trouwens echt superlekker, dit tempo. Klaas had me meegegeven om gestaag te starten op zo’n 310 watt en dan misschien later te versnellen naar 317 Watt. Ik besluit op de 307 Watt te blijven lopen. Dit is niet dé race waar ik moet knallen. Ik moet vooral heel blijven voor Rotterdam. Later zien we wel of er meer in zit.

Valpartij

Ik kijk op mijn Apple Watch. 1:07:17, 16 kilometer nog wat. We zijn weer eens aangekomen in de Grote Kromme Elleboog. Het is hier flink slingeren op het moment. Nu is het vrij normaal dat je in deze straat flink slingert, na een avondje stappen, kan ik uit eigen ervaring melden, maar vandaag komt dat doordat door de langzamere lopers. Niet iedereen is zich ervan bewust dat snellere lopers links passeren. Dat zorgt voor onrust doordat er veel onverwachte bewegingen zijn. Dat leidt dan ook tot een flinke valpartij van Rikjan Bathoorn die daardoor z’n derde plek verloor aan Sören Sprehe.

Ruim onder de 1:30

Voor ons is het dan nog één rondje doorzetten. Als ik de start wederom passeer, zie ik dat ik met dit wattage ruim onder de 1:30 uit ga komen. Dat geeft een mooi gevoel. Nog één keer door Het Noorderplantsoen, De Noorderhaven, De Hoge der A, natuurlijk de Lange Kromme Elleboog en dan richting de finish aan De Ossenmarkt. Stryd meldt dat de halve marathon er inmiddels wel op zit. Maar er zit nog wat route in de pan. Wat route? Achthonderd meter later(!) passeer ik de finish. Met een tijd van 1:32 ben ik in eerste instantie teleurgesteld, want niet onder de 1:30. Als ik nog eens terugkijk, had ik op 21,1 Kilometer een keurig lage 1:29 staan. Weer trots op m’n Stryd. Wat heeft ie me er weer fijn doorheen geloodst. Maarten Hindriks appt me een foto van de snackkraam. Een verwijzing naar een grapje uit een interview dat ik met hem had. Hij is al letterlijk lekker aan het nagenieten. Ja logisch! Met 1:13:04 was hij dan ook ietsjes eerder binnen dan ik.

1e plek

Nu ik dit stukje schrijf en de uitslag nakijk, zie ik pas dat ik 1e was mijn leeftijdscategorie. Nooit bij nagedacht. Ik was al lang weer aan het uitlopen, met Lisa naast me op de fiets, wederom verbaasd. Nu omdat ik na een halve marathon nog even hardlopend terugliep naar haar gezellige huisje.