Ken je dat liedje van Kinderen voor Kinderen nog dat je vroeger luidkeels meezong: ‘Ik loop met één been op de stoep en één been in de goot en als ik dat niet doe, dan ben ik later dood’. De volwassen diagnose van deze tekst vertelt ons dat de zanger zeer waarschijnlijk aan een dwangstoornis leidt. Want je gaat echt niet morgen dood als je niet op een heel oncomfortabele en rare manier over de stoep wandelt.
En toch zit er in deze tekst een kern van waarheid waar we ook in onze hardlooptrainingen ons voordeel mee kunnen doen. We zouden juist als volwassene wat vaker raar moeten bewegen.
Vaste Patronen
Fysiotherapeut (en zus van de auteur) Roos Timmermans legt uit: ‘Volwassen mensen zitten vaak een beetje vast in hun standaard-patroon. Ook met hardlopen. Ze doen altijd dezelfde; een (te korte) warming-up, daarna hetzelfde rondje van een kilometer of acht om daarna net te weinig uit te lopen. Maar je kunt je lijf en je hersenen veel meer uitdagen.’
Want als je je boel en je vaste patronen omgooit, schud je je lijf en leden goed wakker. Roos: ‘Ren bijvoorbeeld je rondje andersom. Of ren nu eens niet over het asfalt, maar door de berm. Ren een stukje achteruit en zie je een hekje loop er dan niet langs, maar klim er gewoon overheen.’
Dat het doen van nieuwe dingen en nieuwe bewegingen ook goed is voor je hersenen wordt niet alleen door mijn zus, maar ook door de wetenschap beweerd. Zo geeft de Alzheimer stichting nadrukkelijk het advies om niet alleen voldoende te bewegen (hoewel dat op zich ook al heel goed is), maar ook om jezelf nieuwe dingen te blijven aanleren. Hoe meer mentale prikkels je jezelf geeft, des te lager de kans op dementie. Dat mag een cursus bloemschikken zijn, maar wij hardlopers worden veel gelukkiger van nieuwe vormen of manieren om onze sport te beoefenen.
Kinderen
Eigenlijk is dit gewoon een groot pleidooi om vaker als een kind te bewegen. Zij rollen, rennen, vallen en springen de hele dag door. Volwassen doen dit alles niet meer en worden (mede) daardoor ook bang om ‘vreemde’ bewegingen te maken. Want wat zullen anderen wel niet denken als jij tijdens het hardlopen opeens een stukje achteruit begint te rennen of onhandig en oncharmant in je looplegging over een hekje klautert. Kan jou het schelen! Doe je lijf een plezier en beweeg eens wat vaker raar.
En als je dat toch niet durft, doe dan als vroeger in groep acht je huiswerk op een zolderkamertje. Alleen nu leer je geen rekenen, maar draait het om het uiterst belangrijke vak: rare bewegingen. Doe de gordijnen dicht, zet de speaker op maximaal, draai dit liedje en dans de benen uit je lijf.
