Het idee dat ‘fat but fit’ (dik maar fit) veel gezondheidswinst oplevert, wordt in een nieuw onderzoek weerlegd. Obesitas zou zodanig veel risico met zich meebrengen en in zo’n grote mate de levensverwachting doen afnemen, dat een goede conditie nauwelijks nog doorweegt, bericht de Morgen
Het artikel in de Morgen verwijst naar een Zweedsonderzoek waarin meer dan 1,3 miljoen mannen gedurende een periode van gemiddeld 29 jaar vanaf hun 18e jaar werden gevolgd. Hun conditie werd getest door middel van een fietsproef.
Wat blijkt?
Hoe zwaarder de mannen waren, hoe minder voordeel ze hadden van een sportieve levensstijl. In die mate zelfs dat mannen met een gezond gewicht maar een slechte conditie 30 procent minder risico liepen op een vroegtijdige dood, dan de obese mannen met een goede conditie. Je hoge gewicht compenseren door af en toe aan het sporten te slaan, lukt dus niet.
Dat een goede conditie een plus is, ontkennen de wetenschappers niet. De mannen met de beste conditie hadden bijna de helft minder kans om vroegtijdig te sterven in vergelijking met de minst sportieve mannen.
In het artikel zegt professor endocrinologie Luc Van Gaal (UZA/Universiteit Antwerpen) dat het vooral van belang is te zien waar je precies vet opstapelt. Hierbij maakt hij onderscheid tussen de zogenaamde appel- en peermodellen.
“Ben je sportief maar heb je overgewicht in de abdominale streek – vooral rond buik en borsten dus – dan is dat heel waarschijnlijk een bevestiging van deze studie”, zegt Van Gaal. “Namelijk: obesitas is in dat geval veel gevaarlijker dan een gebrekkige conditie.”
Maar slaat iemand de kilo’s op rond heupen en dijen, dan kan bewegen wél belangrijk zijn. “Die mensen kunnen toch een pak gezonder worden door te sporten”, zegt Van Gaal. “Bovendien: deze mensen vallen veel minder makkelijk af. Sporten betekent dan een belangrijke gezondheidswinst.” Aldus van Gaal in de Morgen
Bron de Morgen
