Een mis stap met blessure als gevolg is sneller gemaakt dan het herstel hiervan.
Nicole Weijling-Dissel, geb 16-06-1967 (bijna 48 jaar) getrouwd en moeder van een dochter van 18 jaar. In 2010 heeft Nicole het lopen ontdekt. Van ‘start tot run’ naar Nederlands kampioen, Europees kampioen en in aug. 2013 heeft zij in Brazilië de titel wereldkampioen gehaald. Tevens heeft Nicole in dat zelf jaar ook alle Nederlandse records van de midden-lange-afstanden op haar naam geschreven. Deze bijzondere prestaties onder intensieve begeleiding van Bob Boverman (voormalig Bondscoach oa Olympisch coach). Een ‘vliegende’ hardloop carrière. Nicole ervaart iedere training als feest en heeft zo enorm veel plezier in haar sportleven dat zij hier nu 100% in staat. Samen met haar nieuwe coach-trainer Frans Thuijs (voormalig coach van Olympisch kampioene Ellen van Langen 800m 1992) heeft zij dit jaar als doel gesteld nogmaals wereldkampioen worden bij de masters 45+. Maar ook andere grote (inter-)nationale wedstrijden als NK senioren staan op haar wedstrijd planning. Nicole is een bijzondere en altijd positieve vrouw die haar leven nu volledig in het teken van het hardlopen heeft gezet. Nicole volgen? De komende periode zal zij periodiek een stukje schrijven voor Prorun.
Wekelijkse heuveltrainingen met Team Thuijs zijn één van mijn favoriete trainingen. Een heuvel omhoog rennen vindt mijn lichaam namelijk heerlijk. Dus toen ik voor de ProRun ‘looptechniek’ video opnames de heuvel in het parkje achter het Olympisch stadion omhoog rende werd ik nog blijer dan ik al was…. Het was geen grote heuvel. Zelfs erg kort. Maar lang genoeg om het heerlijk gevoel weer even te beleven.
Nadat ik al enkele keren voor de opnames omhoog was ‘gevlogen’ ging ik deze keer even iets meer naar rechts naar boven. Bijna bovenaan gekomen verstapte ik me lelijk. Een grote pijnscheut schoot uit mijn voet/enkel omhoog door mijn hele lichaam heen. Mijn voet-enkel kon ik even niet meer bewegen en neerzetten. Oef, wat deed dat pijn. Op dat moment schoot mijn aankomend wedstrijdseizoen als een flits door mijn hoofd. Help, nee… toch geen blessure. Het gaat nu net zó goed. Ik wil door in mijn wedstrijdseizoen. A.s. zaterdag heb ik in Oordegem(BE) weer een hele mooie snelle 800m race op het programma staan.
Na enkele minuten kon ik mijn voet weer neerzetten. Heel voorzichtig liep ik een klein stukje terug om te kijken wat er gebeurd was. Hoe kon dit gebeuren? Een mooie heuvel vlak grasveld met 1 kuiltje van ongeveer 25cm doorsnede en 15cm diep, waar gedeeltelijk gras overheen was gegroeid. Dit kuiltje had ik niet gezien. Botte pech…
Mijn oud coach Bob en ProRun Rob hebben mij direct ter plekke met mijn voet in de sloot gezet. Koelen! En daarna in de kantine nogmaals koelen. En ook thuis ben ik met een ijspakking weer gaan koelen. De volgende dag naar de fysio. Een enkelband beschadiging-verrekking of middenvoet bot probleem. Ai… In de avond toen ik mijn schoenen en sokken uit trok schrok ik… de zwelling in mijn enkel was erger geworden.
Nog dezelfde avond heb ik contact met mijn sportarts gehad. Om een fractuurtje uit te sluiten zou een röntgenfoto gemaakt moeten worden. De volgende dag bezoek aan de sportarts, orthopeed en een röntgenfoto wezen gelukkig uit dat het bot heel is, geen scheur van enkelband en de blessure lijkt mee te vallen. Het direct veel en goed koelen heeft de blessure direct tot herstel aangezet. Een verrekking-verstuiking van de enkelband. Het valt dus allemaal erg mee en het zal daarom niet lang duren dat ik mijn trainingen weer kan oppakken… en weer wedstrijden kan lopen.
Als je wilt blijven lopen, kijk dan uit met iedere stap die je doet…
Een mis stap met blessure als gevolg is sneller gemaakt dan het herstel hiervan.
Eigenlijk wist ik dit wel. Dit had mijn coach-trainer mij al eerder verteld. Kijken waar je loopt. Pas altijd op met iedere stap die je zet. Een dikke enkel kan zomaar een paar weken geen lopen en revalidatie inhouden. Gelukkig lijkt de blessure mee te vallen en misschien kan ik volgende week mijn lopen alweer rustig opbouwen. Vanaf nu ben ik weer gewaarschuwd. Voor een sprintje onverhard ga ik eerst even de grond ‘verkennen’.
