De manier hoe je met een blessure omgaat, heeft grote invloed op je herstel periode.
Vervolg van: Een mis stap met blessure als gevolg is sneller gemaakt dan het herstel hiervan.
Mijn verhalen en teksten zijn altijd vanuit mijn eigen ervaring beleefd en geschreven. Hardlopen is een individuele sport. Iedereen is anders. Ieder lichaam reageert anders op een bepaalde prikkel. En ook reageert iedereen anders op bepaalde situaties. Ik heb geleerd dat niets standaard zo is. Maar altijd afhankelijk van de persoon met de daarbij behorende unieke persoonlijke situatie. Wat voor mij geldt, waar ik mij goed bij voel, kan een ander dus volledig anders ervaren. Toch deel ik graag mijn ervaring en gevoel van mijn hardlopen / sportleven. En als iemand daar zijn of haar voordeel mee kan doen dan is mijn missie van het schrijven van deze column weer geslaagd.
Vanaf mijn start met lopen heb ik al aardig wat blessures achter de rug. Korte maar helaas ook lange blessure perioden van maanden niet lopen en revalideren. Het goede nieuws hiervan is, dat door deze ervaringen ik geleerd heb, dat ik altijd uit een blessure sterker terug ben gekomen. Deze wetenschap geeft mij nog steeds bij iedere blessure kracht om positief te blijven. Mijn vertrouwen is sterk. Het komt altijd weer goed!
Mijn loop plezier is altijd zo enorm groot geweest, (en is dat nog steeds) dat ik een blessure periode altijd als heel vervelend heb ervaren. In de eerste jaren kon ik hier dan ook niet goed mee omgaan. Op het moment dat ik besefte dat ik door mijn blessure, een periode niet lopen kon, had ik voorheen momenten van emotie; teleurstelling, verdriet, frustratie, onrust, mijn gezicht bleef lachen maar mijn lichaam was niet blij. Dit alles bracht stress = spierspanning met zich mee. Ik probeerde er alles aan te doen om z.s.m. weer te herstellen. Maar deze extra spierspanning was duidelijk niet goed voor mijn herstel.
Tegenwoordig ga ik duidelijk anders met blessures of tegenslagen om. Ik relativeer beter en ik accepteer nu vrij snel dat de situatie gebeurd is, dat ik ‘het gebeuren’ niet meer terug kan draaien en veranderen. Het is zoals het is…. Maar ik heb wel steeds de keuze hoe ik hiermee wil omgaan. Negatieve emoties oproepen en te neergeslagen op de bank blijven zitten of accepteren zoals het is en gewoon doen wat je doen moet. Veelal bij blessures eerst goed koelen en evt. medisch advies vragen. Er het beste van maken en je richten op dat wat je allemaal nog WEL kan doen. En dat laatste is veelal veel meer dan je denkt. Door mijn positieve benadering en omgang voel ik mij altijd goed, heb ik minder stress, minder spierspanning en ben ik beter in staat om direct de juiste acties te ondernemen. Dit is niet alleen veel prettiger voor mezelf maar zeker ook voor mijn omgeving. Wat er ook gebeurt, ik blijf nu rustig, ik blijf bijna altijd lachen en positief waardoor mijn lichaam rustig blijft. Niet in stress raakt. Inmiddels heb ik de ervaring dat door deze houding ik duidelijk minder spierspanning heb en ik absoluut sneller herstel.
Met een positieve houding en vertrouwen herstel je sneller.
Nicole Weijling-Dissel, geb 16-06-1967. En altijd positief. In 2010 heeft Nicole het lopen ontdekt. Van ‘start tot run’ naar Ned. kampioen, Europees kampioen en in aug. 2013 heeft zij in Brazilië de titel wereldkampioen gehaald. Tevens heeft Nicole in dat zelfde jaar ook alle Nederlandse records van de midden-lange-afstanden op haar naam geschreven. Nicole ervaart iedere training nog altijd als feest en heeft zo enorm veel plezier in haar loopsport dat zij haar leven nu volledig in het teken van het hardlopen heeft gezet. Nicole volgen? De komende periode zal zij periodiek een stukje schrijven voor Prorun.
