De deur van De Hardloopwinkel in het Olympisch Stadion ging dicht om nooit meer open te gaan. Zo hebben mijn vennoten deze week besloten. Nietsvermoedend was ik op weg naar de winkel voor een vergadering die de avond ervoor was aangekondigd. Toen ik arriveerde was het personeel al naar huis gestuurd en hing er het bekende bord aan de deur “Wegens omstandigheden gesloten”. Het voelde als een mes in mijn rug, trouwe klanten en personeel waren zonder pardon weggestuurd door de mede-eigenaren. Een nachtmerrie!
Net als het trainen voor een marathon kost het runnen van een winkel bloed, zweet en tranen’ maar tegelijkertijd is het een fantastisch mooi leerproces met veel ‘highs’ en ‘lows’. Je leert jezelf kennen, leert omgaan met tegenslagen, krachten verdelen, jezelf oppeppen en ook ‘kalm te blijven’. En dat laatste is wat ik ga doen. Doorgaan met ademen en blijven lopen, tot de finish.
Een winkel wordt natuurlijk niet zomaar gesloten, nadat ik vorig jaar ergens anders was gaan werken daalde de omzet voor het eerst in 3 jaar. Al dan niet toevallig maar ik kon er niets meer aan veranderen. Ik moest destijds wel gaan, de 3 andere bestuurders deelden mijn visie niet en wilden geen concessies doen. Het deed enorm veel pijn want ik had natuurlijk nog veel contact met klanten en relaties die ik, voor mijn gevoel, in de steek had gelaten.
In de aankomende 3 maanden heeft mijn coach German de minuten voor de duurlopen stevig opgekrikt. Gelukkig maar want het hardlopen werkt nu lekker therapeutisch. Mijn hoofd zit vol met alle gedachten over de afgelopen periode en tijdens het hardlopen lijkt het allemaal een plekje te krijgen. Vaak wanneer ik terugkom van een duurloop of een training heb ik weer een positieve ‘mindset’ kunnen vinden. Ineens kan ik ook een stuk langer lopen zonder dat ik mij daar bewust van ben. Wat een heerlijke, goedkope, therapie is dit!
Ook het lopen met een nieuw groepje mensen in een andere omgeving deed mij afgelopen weekend veel goeds. Niemand die mij en mijn problemen kende, even kan je het gewoon over koetjes en kalfjes hebben. (Of over andere beesten want we liepen in de mooie Amsterdamse Waterleiding Duinen). Er waren snelle en minder snelle lopers, Ultra lopers en beginners maar belangrijk was dat iedereen genoot op zijn of haar manier van het weer, de mooie omgeving en de gezelligheid met elkaar. Gewoon, zoals hardlopen bedoeld is, ‘gewoon’ zoals het in het leven moet zijn.
Hardlopen is voor veel mensen een uitlaatklep of een manier om even ‘weg’ te zijn. Eigenlijk ben ik niet gebouwd om lang te lopen en kan ik er soms behoorlijk tegenop zien. Maar in deze periode lijkt het niet lang genoeg te duren en is het een heel welkome manier om even te ontspannen. De benodigde langere duurlopen voor mijn training naar de New York marathon lijken op het juiste moment te moeten gebeuren!
