Dam tot damn!

De edities van 2020 en 2021 konden vanwege dat ene virus – je weet wel – niet doorgaan, maar over precies een week is het weer zover: de Dam tot Damloop keert terug. Er zijn lopers die gruwen van de massaliteit van zo’n evenement. Te druk, te commercieel. Anderen vinden het heerlijk om ieder jaar met z’n allen van Amsterdam naar Zaandam te lopen. Hoe het ook zij: op 18 september gaan tienduizenden mensen samen sporten. Dat is ongekend en – zeg nou zelf – fantastisch. We diepten een blog op over die klassieker op de hardloopagenda.

Golf na golf

Een enorme hoeveelheid hardlopers (bij de laatste editie in 2019 waren het er in totaal dik 44.000) gaat op 18 september onderweg van Amsterdam naar Zaandam. Het grootste hardloopevenement van Nederland, de Dam tot Damloop, barst vanaf zondagochtend los. Inderdaad vanaf zondagochtend. Tot een heel eind in de middag braakt de startboog op de Prins Hendrikkade startgolf na startgolf uit in de IJtunnel. De eerste golf vertrekt om 10:19 uur, de laatste om 14:55 uur (!). Dat zijn een hoop rennende mensen.

Eigenlijk begint het hele evenement trouwens al op zaterdagavond met de Damloop by Night, een versie van 8 kilometer die wordt gelopen in Zaandam.

Zelf liep ik ‘m nu een keer of vijf en gedurende die edities heb ik een haat-liefdeverhouding met de D tot D ontwikkeld.

Hazes en house

Geen loop in Nederland waar het langs het parcours zo ontzettend gezellig is. Overal in Amsterdam Noord en Zaandam waar een partytent kan staan, staat er een. Hazes of house uit de speakers, de buren allemaal vanaf vroeg aan het pimpelen, de kinderen in de weer met bekertjes water voor de lopers; een grote, gezellige chaos. Uniek. Liefde. Prachtig om door een dikke haag mensen op de finish af te stormen.

Het is heel bijzonder om door de IJtunnel te rennen. Zeker omdat daar steevast een drumband staat te spelen. Dat geeft je een gevaarlijke stoot adrenaline. De tunnel loopt het eerste deel natuurlijk iets af, je bent net begonnen en zo fris als een hoentje, de drummers stuwen je voort en voor je het weet loop je veel en veel harder dan gepland en dan goed voor je is. En dan begint de helling naar boven. Met direct na de tunnel een niet erg inspirerend stuk asfalt. Hier kom je dan ook de eerste wandelaars tegen. En die moeten nog 14 kilometer.

Minpuntjes

Daar heb je meteen een minpuntje van dit mega-evenement: er doen best veel slecht of op z’n best matig voorbereide lopers aan mee. Deze beste mensen zorgen nog wel eens wat extra opstoppingen op het parcours. Naast goed gevulde EHBO-posten, volle wachtkamers bij fysiotherapeuten en een x aantal ambulanceritten.

Opstoppingen. Het grootste nadeel van de Dam tot Damloop. Als je niet in de voorste vakken start en je wilt een beetje doorlopen, ben je genoodzaakt ongeveer twee keer de afstand af te leggen. Slalommen en door de berm crossen. Het is zo ontzettend vol op het parcours dat het bijna niet mogelijk is om op links ruimte te laten voor snellere lopers. Dan heb ik het nog niet eens over de recreanten die sowieso niet aan de kant gaan, omdat ze vinden dat de Dam tot Damloop een polonaise hoort te zijn. Ik heb serieus een keer ‘heb je haast of zo?’ toegebeten gekregen.

Omarm de gezelligheid

En nu kap ik met zeuren. Wie een snelle tijd wil lopen, moet zorgen dat hij of zij een wedstrijdlicentie bemachtigt of moet gewoon lekker ergens anders 10 Engelse mijl gaan lopen. Of beslissen om zich gewoon lekker over te geven aan de gezelligheid die de Damloop brengt. Want gezellig, dat is ‘ie!