Hardlopen na kinderen

Kim Fairley is fervent hardloper en als econoom verbonden aan de Nijmeegse Radboud Universiteit. Ze liep in 2015 een razendsnelle marathon in Boston (2:58!) en is moeder van drie kinderen. We vinden het ontzettend leuk dat Kim voor ProRun gaat schrijven over hardlopen, de combinatie daarvan met het moederschap én haar zoektocht terug naar haar oude niveau.

Ben jij een hardlopende ouder? Dan heb je wellicht nog vage herinneringen aan de vanzelfsprekendheid waarmee je ooit na je werk de dag hardlopend van je afschudde. Inmiddels weet jij als geen ander dat 19:00 spitstijd is, en dat een hardloopmomentje voor jezelf op dit tijdstip juist allesbehalve vanzelfsprekend is. Hardlopen nadat er (een) kind(eren) kwam(en), is aanzienlijk uitdagender dan voordat ze er waren. Maar het is het waard om te investeren in een nieuwe hardlooproutine, en geloof me, dat is mogelijk!

Eén van de lastigste dingen aan hardlopen, met of zonder kind, is het gaan. Iedereen herkent dat vast. Omkleden en dan weten dat je buiten de kou moet trotseren terwijl het kacheltje binnen loeit. Deze uitdaging krijgt een hele nieuwe betekenis in het hardlopen-met-kids-tijdperk.

Het lichaam werkt nog niet mee

Allereerst, was jij diegene die het kroost op de wereld zette, dan is het eerst zaak om eerlijk tegenover jezelf te zijn. En zeg dus eens eerlijk, voelt het alsof je hardlopend je onderstel onderweg kunt verliezen of je plots in je hardlooptight plast of erger? Zo ja, ik vind het vervelend om spelbreker te zijn, maar stop direct met lezen, staak het hardlopen voorlopig en plan een afspraak met een bekkenfysiotherapeut.
En laten we ook mannen niet vergeten. Want waar de natuur zorgt voor allerlei fijne extra stofjes tijdens de kraamperiode waardoor een vrouw wat extra ondersteuning krijgt, doet de man het op wilskracht, combineert hij vaak al eerder werk en zorg en heb ik van menig man gehoord dat hij meedraait in de nachtshift. Oftewel, hardlopen is ook voor nieuwe oververmoeide papa’s geen één-tweetje.

Ja, we kunnen weer!

Maar er komt een tijd, geloof me, dat het lichaam weer meewerkt en dat je zult snakken naar wat eigen tijd, naar voelen wie je was/bent voordat/nadat je (letterlijk en figuurlijk) ouder werd, en dan is het oppakken van het ooit zo geliefde hardlopen een hele fijne invulling.
Oké, de zin is er, het lichaam kan en wil ook weer, maar hoe dan?! De grootste uitdaging als nieuwbakken ouder is tijd. ‘Just do it’ is een verdomd goede slogan, maar hoe doe je dat dan nu, wanneer er kinderen jengelend aan je been hangen?

Hier zijn drie tips voor jou!

Ga vroeg in de ochtend of later op de avond.

Ben flexibel! Je kunt wellicht niet meer om klokslag 19:00 de deur uit, maar jonge kinderen slapen met gemak het klokje rond (tenminste, dat hoop ik voor je). Benut hun slaaptijd! Niets zo fijn als hardlopen wetende dat je kroost slaapt en jou (én je partner) niet acuut nodig heeft. Ga dus een keer om 5:30 ’s ochtends (het went, écht!) of 20:00 ’s avonds.

Neem een kind, of twee, mee!

Jonge kinderen vinden het vaak heel leuk om in de hardloopjogger mee te gaan. Kinderen die al kunnen fietsen, gaan vaak ook graag mee. Zo zorgen jouw hardloopmomentjes ook nog eens voor extra verbinding met je kind en laat je ze zien dat hardlopen leuk is en een vorm van – ja, ik ga het zeggen – zelfzorg.

Overleg met je partner

Maak je (niet-hardlopende) partner duidelijk dat hardlopen belangrijk voor je is, dat je daardoor beter in je vel zit en dus ook een fijnere partner kan zijn. Oftewel, claim je gekoesterde hardlooptijd en vraag actief om ondersteuning!

Tot slot, hoe je het ook doet, in godsnaam, ga! Leven met kinderen is allesbehalve kattenpis, en hardlopend kun je de wereld (met hen) zoveel beter aan. Maar écht!