Elke loper weet dat de ondergrond waarop je traint een wereld van verschil kan maken. Niet alleen voor je prestaties, maar vooral voor hoe je lijf aanvoelt na afloop. De één zweert bij bospaden, de ander houdt het liever bij asfalt. Voor wie binnenshuis traint, weet dat ook dan de ondergrond belangrijk is. Kies bijvoorbeeld voor een gietvloer, zodat je ondergrond stabiel is voor de loopband waar je dan op traint.. Maar welke ondergrond is nou eigenlijk het fijnst? En waar moet je een beetje mee uitkijken?
Grindpaden
Grindpaden zijn voor veel lopers ideaal. Die kleine steentjes geven net dat beetje demping waardoor je benen minder te verduren krijgen. Het loopt prettig, het kraakt lekker onder je voeten en je knieën zijn je er meestal ook wel dankbaar voor. Wat wil je nog meer?
Bospaden
Een stukje rennen door het bos doet altijd wat met je. Frisse lucht, groen om je heen en een ondergrond die je scherp houdt. Door de oneffenheden moet je goed opletten waar je je voeten zet. Dat helpt je coördinatie en maakt je benen sterker. Wel slim om even op te letten dat je niet ineens op een boomwortel gaat staan. Een verzwikte enkel ligt hier sneller op de loer. Vergeet niet om thuis direct je hardloopschoenen uit te doen. De kans bestaat dat er iets onder je zool blijft zitten, wat je lavasteen gietvloer kan beschadigen en dat is zonde.
Gras of mos
Gras voelt zacht en verend, alsof je voeten een beetje worden opgevangen bij elke stap. Heerlijk na een zware training of als je gewoon wat rustiger wilt uitlopen. Sommigen doen het zelfs op blote voeten. Klinkt zweverig, maar het voelt verrassend lekker. Alleen als je last hebt van je voetzool of gevoelig bent voor overpronatie, dan kun je beter een andere route kiezen. Op een zachte ondergrond zak je namelijk sneller iets naar binnen met je enkels.
Asfalt
Asfalt ligt overal, dus de kans is groot dat je daar je kilometers maakt. Lekker recht, vlak en voorspelbaar. Maar het is wel een stuk harder dan andere ondergronden. Voor je gewrichten dus iets minder feest, zeker als je wat blessuregevoelig bent. Goede schoenen zijn hier echt geen overbodige luxe. Toch is asfalt ideaal als je traint voor bijvoorbeeld een marathon, omdat die meestal ook op dit soort wegen gelopen wordt. Daarom is het ook belangrijk om tijdens het thuistrainen de situatie zo goed mogelijk na te bootsen, dus je loopband op een harde vloer van G-vloeren zet, zodat je heel dicht bij de daadwerkelijke ondergrond in de buurt komt. Voor wie last heeft van de achillespees kan asfalt zelfs fijner zijn, omdat het minder rek op die pees geeft.
Zand
Zand ziet er fijn uit en voelt lekker zomers, maar het is geen makkelijke ondergrond om op te lopen. Vooral los zand vraagt flink wat van je spieren. En eerlijk is eerlijk, het risico op een blessure is hier best groot. Heb je snel last van je enkels of pezen? Dan kun je die strandloopjes beter wat korter houden. Zoek het stevige zand vlak bij de waterlijn op, dat loopt een stuk fijner.
De atletiekbaan
Voor wie intervaltraining of wat sprintjes wil doen, is de atletiekbaan ideaal. De demping is precies goed, de afstanden zijn duidelijk en je hebt geen last van verkeer of onverwachte obstakels. Je loopt steeds dezelfde kant op en dat merk je op den duur, vooral als je veel rondjes maakt. Af en toe van richting wisselen dus of anders gewoon niet te lang rondjes blijven rennen.
Sneeuw en ijs
Hardlopen in de sneeuw heeft wel wat. Alles is stil, de lucht is fris en het voelt net even anders dan normaal. Tot je uitglijdt, tenminste. Natte sneeuw en gladde ijzige stukken zijn niet echt de beste vrienden van je enkels of knieën. Je kunt het proberen met goede trailschoenen, maar soms is binnen op een loopband gewoon de betere keuze. Beter dat dan met een brace op de bank eindigen.
