Ron Warhurst is een Amerikaanse trainer uit 1942.
Klaas Boomsma is een Nederlandse trainer uit 1974.
Gooi die twee in een blender en je hebt zomaar een loodzware training te pakken in 2025.
Dinsdag liep ik weg van het clubhuis met lichte kriebels in mijn buik. The Michigan stond op het programma. Een knotsgekke training met blokken op de baan (1600 meter – 1200 meter – 800 meter – 400 meter) afgewisseld met drie keer 2 kilometer van de baan af. Op de baan loop je 10 kilometertempo of sneller, de blokken buiten de baan gaan op marathontempo. De training zit vernuftig in mekaar. Je gaat diep, je traint hard én je hebt schik vanwege de variatie en het gedeelde lijden.
Het is het grote voordeel van een trainer: die struint internet af naar leuke trainingen en je hoeft zelf geen uren te zoeken om ineens een leuke training te doen met een mooi verhaal. Klaas kwam eerder met deze training op de proppen en de training is ook opgenomen in 12 ongewone beproevingen voor hardloper. Hij appte begin deze week in de trainingsgroep dat het weer tijd is voor The Michigan.
Wat maakt The Michigan bijzonder?
De training is speels omdat je continue wisselt met intensieve blokken op de baan en dat wordt afgewisseld met blokken buiten de baan. In mijn geval loop ik op de baan bij Arsenal in Amsterdam Zuid en eenmaal van de baan af loop ik op marathontempo een blok om het Olympisch Stadion heen.
Er zit een boel mooie historie in de training. Steve Prefontaine deed een vergelijkbare training, Ron Warhurst maakte er ‘zijn’ variant van. En het mooie is: het is een prachtige training om sneller te worden. Of je nu traint voor een snelle 5, 10 of halve of hele marathon: deze training heeft voor iedereen wat.
In goede vorm brengt de training een verrassend inzicht: marathontempo kan heel comfortabel voelen. Na een intensieve mijl, is het opvallend dat 2 kilometer op marathontempo comfortabel voelt. Is de vorm minder goed, dan is het een ware beproeving en ben je continue aan het werk om na 15 kilometer te concluderen: het ging net.
De training voelde dit keer zwaar en al tijdens het eerste blok op marathontempo vervloekte ik Warhurst en Boomsma. Na de training kwam de vreugdevolle constatering: wel gelukt en de koffie en de napret met Klaas en Eline is één van de grote voordelen van een trainer.
Een goed verhaal, een sterke training.
Hieronder de afbeelding van Ron Warhurst van Gees Voorhees, gemaakt voor 12 ongewone beproevingen.
Ben jij looptrainer en wil je met je loopgroep eens wat anders doen? Bijvoorbeeld bij een ledenvergadering of om het nieuwe loopjaar in te luiden? We komen graag eens langs om The Michigan samen te doen (of een run-dip-run of een nachtloop of een getallenloop). Uiteraard met een mooi verhaal erbij. Want hardlopen leent zich voor mooie verhalen en mooie verhalen motiveert om hard te lopen.
Op naar Michigans in heel Nederland!
Heb jij hem al eens gedaan?
Jan
De vraag is eigenlijk wat in deze training je – op welke manier – sneller maakt. Anders is het weinig informatie.