Inmiddels loop ik alweer een weekje of vier mee in het hardloopcircuit en begin ik me al aardig thuis te voelen. Desondanks blijf ik me regelmatig verbazen over hoe dingen gaan en af en toe maak ik nog beginnersfouten.
Ik ben nu toch ook maar begonnen aan Strava. Ik had al een account voor het fietsen, maar die gebruikte ik nooit. Ben toch wel benieuwd naar de statistieken, dus laat ik dit maar gaan bijhouden. Kom er wel meteen achter dat ik het niet zo handig en prettig rennen vind met een iPhone op mijn arm (weliswaar in een hoesje met elastiek en klittenband) waarop ik steeds de tijd moet bijhouden en stopzetten als gevolg van het volgen van het beginnersschema. En dan Strava er ook nog bij… Ik begin toch steeds meer aan een sportwatch of iets dergelijks te denken.
De fanaticus in mijn wordt meteen losgemaakt als ik zie dat vrienden (die al vele jaren hardlopen) snellere tijden lopen dan ik. “Harder lopen!” denk ik meteen. Gelukkig ben ik oud (en wijs?) genoeg om die gedachte meteen van me af te zetten, want ik moet naar mijn lichaam luisteren en opbouwen op een manier die daarbij past.
Over naar mijn lichaam luisteren gesproken, welke brandstof kan ik er het beste in gooien, zowel voor als na het lopen? Ik ben geen voedingsdeskundige, maar hier een paar tips van soorten voeding die wel en niet werkten voor mij. En dan bedoel ik vóór (en ook tijdens) het lopen, want na het lopen kun je natuurlijk alles eten, alleen gaat het dan meer om wat beter is voor je herstel. Komt ie dus, gebaseerd op ervaringen de afgelopen weken:
NIET
• Pizza
• Chips
• Zoute pinda’s
• Eten met veel knoflook
• Zeer pittig (minimaal twee Madame Jeannette-pepers per portie, hahaha, auw) eten
WEL
• Yoghurt met muesli, bosbessen, bramen en honing en/of gedroogd fruit of jam
• Gedroogd fruit
• Halva (= sesampasta met honing – eten ze in de Levant, zeg maar Griekenland, Turkije, Libanon, Israël en de landen daarom heen), hier krijg je heel veel energie van, is ook mijn geheime booster tijdens lange wielrentochten
• Kokosnoot (wel eerst thuis geslacht en schoongemaakt, zonder in mijn vinger te snijden dit keer)
• Bruine boterham met kaas
• Glas chiazaad met water (zorgt voor veel natuurlijke magnesium en proteïne)
• Vers fruit
• Chocola
• Snackrepen (ongezonde zoals Marsen en Snickers maar ook gezonde raw bars en notenrepen)
• Ongezouten noten
• Rauwe cacaobonen (niet te vreten, maar ik heb nou eenmaal een grote zak gekocht, dus ze
moeten op en schijnen goed te zijn, goed kauwen en snel wegspoelen is het devies)
Zoals gezegd, is deze lijst niet uitputtend. Het is alleen maar een overzicht van wat ik tot nu toe heb geprobeerd. Drinken? Doe ik niet aan tijdens het lopen. Onhandig en geen behoefte aan. Gewoon erna goed hydrateren.
Ná het rennen is het weer een ander verhaal. Wat je het beste kunt eten, verschilt per persoon en moet iedereen helemaal zelf weten natuurlijk. Ik persoonlijk eet het liefst dingen waarvan ik het idee heb dat ze me helpen. Ik stop liever zo weinig mogelijk dingen in mijn mond die niet goed voor me zijn. Hier is al heel veel over geschreven, zoals bijvoorbeeld in dit artikel dat ik laatst bij ProRun las.
Dan het lopen zelf. Hoe ging dat deze week? Ik verklapte vorige week al dat ik van plan was om een keertje af te wijken van het schema. Schema’s zijn er immers om van af te wijken en daarbij ben ik niet gemaakt om regels te volgen. Dus toen ik op een prachtige zondagmorgen de zon zag opkomen over de polders aan de rand van Alkmaar (Egmond) en een mooie rondje aanbevolen kreeg, besloot ik die gewoon te gaan proberen. 10 km, zou ik dat nu al aan kunnen? Ach, in het ergste geval eindigt het in een mooie wandeling…
Na 200 meter keerde ik al terug om een tight en een windjackie te gaan halen, want met een graad of drie en een schrale oostenwind was het echt te koud in korte broek en korte mouwen. Handschoentjes had ik niet bij me, maar het ging nog net. Het was inderdaad een prachtige route die ik getipt had gekregen, molens, koeien, natuur en de zon… In het begin hield ik me nog aan het schema, dus stelde mijn minuten in, maar toen mijn iPhone ging gillen dat ik moest gaan wandelen, zette ik de timer af en rende vrolijk door. Want ik had goede benen. Ik neem wel pauze als ik pap in de benen krijg, nam ik me voor. Die pap kwam echter niet en de laatste kilometer had ik nog zóveel over, dat ik er zelfs nog een behoorlijke spurt uit wist te persen.
Prima sessie, geen klachten en ook de dagen erna nergens last van. I broke free! Ik ben en was heel blij met het schema, het heeft me ook rustig gebracht tot waar ik nu ben, maar ik voel dat mijn lichaam nu gewend is aan een zwaardere en langere belasting dus volg ik mijn gevoel. Volgende keer ga ik kijken waar mijn plafond op dit moment ligt. Gevaarlijk? Nee, zodra ik denk dat ik aan mijn tax zit, neem ik gas terug. Beloofd!
Overigens, wat ik een van de mooiste dingen van hardlopen vind, is de vrijheid. De vrijheid om te gaan en staan waar je wil. Met de auto heb je veel beperkingen qua waar je heen en in kan en dan moet je hem ook nog kwijt kunnen. Op de fiets is dat al veel makkelijker, maar met de benenwagen kun je past écht overal komen. Ik ga snel op zoek naar natuurroutes. Iemand tips hoe ik die kan vinden en volgen (via Strava, Google Maps of andere apps)? Ik hou me aanbevolen!
Volgende week ga ik pas écht op avontuur!
