“Sorry hoor, maar de Boston Marathon loop je vanuit Hopkinton naar Boylston Street. Hier loop je 42 km langs het Gooimeer. De US Open wordt ook niet op het Melkhuisje gespeeld, maar in het Arthur Ashe Stadium.”
Reactie op de Facebookpagina van ProRun n.a.v. een bericht waarin staat dat ik ‘Boston’ die dag in Nederland loop.
Vraag van een luisteraar aan de mannen van ‘Looppraat de podcast’ aflevering 31:
“Wat vinden jullie van de virtuele wedstrijden als alternatief nu er veel wedstrijden zijn afgelast?”
Host Tim: ‘ik heb hier wel een mening over’. Co-host A-J: ’ik ook, maar jij mag eerst’ Tim: ‘Ok, ik vind het echt bullshit, holy shit’.
A-J: ‘Je vindt het echt wat?… oh, bullshit! Ja ik vind het ook echt niets.’ Tim: ‘Ja ik vind het echt belachelijk’. A-J: ‘Ha, ha, ha! Ik ook, ik vind het echt helemaal niets…
Zondagochtend 13 september 2020, 8.15. Ik schiet weg over het wegdek van mijn eigen straat. Ik loop helemaal alleen door een leeg dorp, met in mijn kielzog mijn man en zoon van tien op hun fietsen. Ik voel de adrenaline door mijn aderen stromen zoals ik dat alleen ken van een echte wedstrijd; een onverwachte reactie van mijn lichaam op deze vreemde race.
Ik ren heel hard, precies volgens plan. Vertragen zal ik zo direct doen om vanaf dan een relatief snel tempo langer vast proberen te houden. Alles om de voorspelde warmte voor te blijven! Ik loop de ‘124ste Boston marathon, the virtual edition’.
Dit avontuur begon een paar jaar geleden. Eigenlijk al in 2017 toen ik de Boston marathon voor het eerst liep. Het was een ongelooflijk zware en hete editie die me een matig resultaat opleverde. Ik beloofde mezelf me opnieuw te kwalificeren en terug te komen voor revanche. Dit lukte een paar keer, maar mijn gelopen tijd bij de marathon van Tokyo verzilverde ik ook echt, waardoor deelname aan Boston op 20 april 2020 gegarandeerd was. Ik werd toegelaten en nodigde mijn vader, die dan jarig zou zijn, uit om met me mee te gaan. Zijn aanwezigheid maakte deze komende marathon extra speciaal omdat hij kort daarvoor op de intensive care belandde, waardoor ik eens te meer besefte dat hij echt niet eeuwig bij me zal blijven.
De wind blaast flink langs het Gooimeer, mijn man en zoon blijven me onophoudend aanmoedigen vanaf de fiets.
Ik snel de Stichtse Brug op en denk daarbij aan de Newton Hills in Boston, aan Heartbreak Hill in het speciaal. Wat was het toen warm en wat had ik het zwaar op die heuvels. De twee bruggen van vandaag stellen daarmee vergeleken niet veel voor. In de verte zie ik Janneke staan, ze gaat een foto van ons schieten zodat ook deze race vereeuwigd wordt. In mijn oortjes speelt ‘gemaakt voor dit’, van Lil’ Kleine, de tekst die ik koos als begin van mijn boek. Toeval?
Corona gooit roet in het eten, de Boston marathon wordt verschoven naar september en uiteindelijk helemaal afgezegd. Ik blijf achter met vouchers voor hotel en vliegtickets, maar zonder zekere mogelijkheid om opnieuw deel te nemen aan een van de indrukwekkendste races die ik tot nu toe meemaakte. De droom om dit in aanwezigheid van mijn vader te doen, vervliegt.
De wind blaast flink langs het Gooimeer, mijn man en zoon blijven me onophoudend aanmoedigen vanaf de fiets. Onderweg staat (on)verwacht soms een supporter, ik vind het te gek! Ik bereik de Hollandse Brug, krijg maagpijn, vertraag tot het beter gaat en bereik het punt waarop ook mijn moeder en dochter aanhaken voor de laatste tien kilometer. It’s a family affair.
Heel even denk ik aan ‘the real thing’, ik slik een brok in mijn keel weg. Niet denken aan hoe het had moeten en kunnen zijn, denken aan nu. Ik loop denkbeeldig Boylston Street af, in de verte is de finish. ‘Finish Strong!!’ schreeuwt mijn man. Ik ren door tot ik zeker weet dat ik 42,195 kilometer kan klokken. In 3.16.58 finish ik deze thuismarathon.
Ik had hem duizendmaal liever in Boston gelopen en ik weet dat het Gooi niet in de VS ligt, Ik had hem zo ontzettend graag met mijn vader erbij in Boston willen voltooien. Ik had willen zien of ik het nu beter had gedaan dan de eerste keer!
Maar: wat heb ik genoten van deze fantastische dag met mijn lieve familie en vrienden als steun, van de loopmaatjes die me tegemoet renden of zelfs een stukje meeliepen! En van het verrassende resultaat waarop ik in deze setting totaal niet gerekend had.
Ik liep (hopelijk) de enige Boston virtual marathon ooit, want laten we hopen dat we vanaf volgend jaar weer echt mogen racen.
En daar ben ik trots op.
Marjolein Elderson
Wat een topprestatie. Enerzijds kun je zelf je fysieke omstandigheden beter creëren en controleren dan in een wedstrijd, maar anderzijds lijkt het me mentaal echt pittig! Je wordt toch een stuk minder meegenomen in de opzweping van een evenement.
Eigenlijk is wat jij hebt gedaan toch waar het allemaal om gaat. Het kan regenen, en daardoor kun je je laten tegenhouden omdat voorheen de zon scheen. En jezelf dan maar niet uitdagen met een wedstrijd, omdat die er nu anders uitzien dan voorheen: virtueel in plaats van georganiseerd. Maar als je leert dansen in de regen, zoals jij doet door zelf de wedstrijd te lopen, maak je je eigen geluk. Heel mooi.
Hedwig van Bree
Dank je wel Marjolein! En ja dat klopt zeker: ik mocht zelf het parcours bedenken, er zaten twee bruggen in, maar die zijn niet te vergelijken met de omstandigheden in Boston. Wel had ik dus wind tegen (ik had dit van te voren uitgezocht en dacht geen wind te hebben… helaas: niets veranderlijker dan het weer ha ha!
Ik vind dit soort virtuele races, of een marathon die je zelf bedacht hebt zonder dat er een organisatie achter zit mentaal pittiger. Ook omdat het je laat beseffen dat we tijdelijk niet kunnen genieten van ‘the real thing’. Maar dat komt wel weer en in de tussentijd dans ik in de regen 🙂 Ik hoop jij ook!
Marjolein Elderson
Zo, nog met wind tegen ook dus.. petje af. Ik ben zeker geïnspireerd door je, misschien doe ik ook wel een eigen marathon! In elk geval een goed herstel gewenst, hopelijk kun je nog even nagenieten. Groetjes!
Hedwig
Hey Paul!
Dank voor de opsteker! Ik denk ook dat dit alles nog wel een tijd zal aanhouden. Ik heb mij dan ook voor slechts 1 wedstrijdje in 2021 ingeschreven (in NL) de rest laat ik maar even links liggen. Ik blijf gelukkig gemotiveerd om te trainen en te lopen. Mentaal is zo’n marathon in je eentje inderdaad heel anders, je moet je er echt opinstellen. Groetjes, Hedwig
Paul Markus
Goed gedaan Hedwig, en ik bewonder het dat je gemotiveerd blijft om de virtuele run te doen.
Als ik naar mezelf kijk besef ik hoe moeilijk om een virtuele wedstrijd goed te lopen, en daarop voor te bereiden. De mentale kwestie alleen al is een compliment waard! En de trainingen luisteren nu nauwer dan ooit. Zelf denk ik dat de Corona-kwestie nog wel een jaartje kan duren.
Hedwig
Hey Paul!
Dank voor de opsteker! Ik denk ook dat dit alles nog wel een tijd zal aanhouden. Ik heb mij dan ook voor slechts 1 wedstrijdje in 2021 ingeschreven (in NL) de rest laat ik maar even links liggen. Ik blijf gelukkig gemotiveerd om te trainen en te lopen. Mentaal is zo’n marathon in je eentje inderdaad heel anders, je moet je er echt opinstellen. Groetjes, Hedwig
de fietsenmaker
super prestatie
zeker van je zoon, want zijn zadel staat te laag
Hedwig
Dank en ..
ha ha! Ik ga er direct wat aan doen!
Harry Oosterveen
Je kunt niet alle virtuele runs op een hoop gooien.
Als je al een tijd in voorbereiding bent, helemaal toeleeft naar een grote wedstrijd, zoals Hedwig beschrijft, en die wedstrijd gaat dan niet door, dan kan ik me voorstellen dat een virtuele variant een mooi alternatief is. Dan is je voorbereiding niet voor niets geweest, en kun je het mentaal waarschijnlijk ook beter afsluiten.
Dan heb je ook nog een hoop al dan niet bekende loopjes, waar nu een virtuele variant van is, zodat je alsnog voor deelname kunt betalen en dan een mooie medaille krijgt. De organisatie moet de lopende kosten zien te dekken, daar is niets mis mee, en het is mooi voor de medailleverzamelaars.
En dan heb je nog de pretentieloze loopjes, zoals ik die zelf ook organiseer op http://www.runnermaps.nl/virtual. Het kost niks, je krijgt ook geen medaille, maar er is wel een ranglijst, en dat kan helpen om je te motiveren om er een keer extra voor te gaan, of om jezelf regelmatig te testen.
Ieder zijn smaak.
Hedwig van Bree
Jij begrijpt precies wat ik bedoel. Daarnaast verbaas ik mij ook over de felheid waarmee ‘tegenstanders’ zich uiten. Alsof het lopen van een visuele run iets heel ergs is (en alsof wij niet beseffen dat het de nep-variant is)…
Michel
Bewonderingswaardig om zelf en alleen een marathon te lopen als de geplande niet doorgaat. Je hebt ervoor getraind, bent er klaar voor en wilt die prestatie leveren.
Chapeau!
Maar noem het niet de marathon van Boston, New York of wat dan ook.
Hedwig van Bree
Hey Michel, strikt genomen wordt hij ook niet zo genoemd, het is de virtuele…. dat maakt al duidelijk dat het niet de echte is. Zoals gezegd ieder zijn mening; dat is mooi en dat mag ook.
RunHanRun.nl
Leuk verhaal, en een mooie prestatie. Een tijd waar ik jaloers op ben.
Tevens goed geregeld dat je (bekende) begeleiding onderweg had. Dat doet veel en draagt onbetwist bij aan een betere prestatie.
Toch is een ‘vritual marathon’ of welk afstand dan ook, nog altijd BullShit. Niet zozeer voor de renner, die levert nog altijd een (niet vergelijkbare) prestatie. Alleen, dat had ook prima zonder de ‘virtual run’ gekund. Het is een (heel begrijpbaar!!) commerciële manier om toch nog ‘iets’ te doen qua organisatie.
Ook marketingtechnisch slim, want je blijft als organisatie in het nieuws.
Toch blijf ik het niets vinden.
Hedwig van Bree
Hey Han,
Tja… wat moet ik daarop zeggen: ieder zijn mening.
Hartelijke groeten, Hedwig
Gerda
Ik loop met een vriendin over 4 wk de marathon van New York; gewoon in onze hometown Den Haag. Natuurlijk is het niet die mooie 50ste die we in de big Apple zouden lopen, maar het project wordt er niet minder mooi om. We hebben voorpret, verdiepen ons is schema’s, de weegschaal is mijn dagelijkse stop, maken playlists voor onze lange duur lopen, schakelen familie en vrienden in, halen sponsor geld op, etc. I love virtual running! En ja, hopelijk binnenkort weer gewoon mooie evenementen met met zijn allen op mooie locaties. Maar, in de the mean time: stay fit to perform and keep on running!
Hedwig van Bree
Hoi Gerda, heel veel succes in The Big Hague ;-)! Het klinkt in ieder geval alsof jullie je fantastisch voorbereid hebben, geweldig hoor! Geniet ervan en hopelijk mogen we ooit weer lopen zoals we dat eigenijk hadden willen doen. Jullie in New York, ik in Boston.
Marieke
Wat een leuk boek heb he geschreven en ook heerlijk blogs om te lezen; dank je wel daarvoor!
Een virtuele marathon idioot en billshit? Ja! Absoluut! Maar bij gebrek aan beter, moet je toch iets doen (mijn 2e staat ook gepland;)) bovendien is een Marathon überhaupt gekkenwerk aldus velen….
Hedwig van Bree
Dank je wel Marieke, dat is enorm leuk om te lezen! Ja, je hebt gelijk: mensen vinden altijd wel iets ha ha! Dat mag natuurlijk ook,… alleen soms zou het goed zijn om je af te vragen of je alles wat je vindt, ook wereldkundig moet maken. Het is niet altijd opbouwend en bovendien kent men andermans overwegingen niet. Succes met je 2e virtuele!! Zet hem op!
Tiny
Niet nodig om er nog iets aan toe te voegen. Je weet al lang en breed hoe ik over deze prestatie denk.
Hedwig van Bree
Yes Tiny! dank voor je steun en vertrouwen, op naar de volgende 😉
Anja Hartman
Je mag heel trots zijn. Je hebt super snel gelopen en dat is een grotere prestatie in je eentje, ondanks alle liefdevolle aanmoedigingen. Azijnpissers heb je overal, let them eat your dust! Je bent een kanjer en ik hoop dat jij en papa Mario volgend jaar een herkansing krijgen. 🍀🏃♀️💕🏃♀️😎🏃♀️🍾👏
Hedwig van Bree
Dat hoop ik ook, al zal hij in 2021 nog niet meegaan, de dreiging van het virus is dan nog te groot/te vers… hopelijk later een keer!
Sonja Schaart
Wat een geweldige prestatie Hedwig. Ruim 42 km in een prachtige tijd en dan lees je bovenstaand van die vervelende opmerkingen dat deze loop belachelijk is. Zij moeten zich diep maar dan ook diep schamen.
Het was een schitterende dag en zo gaaf dat Morritz en Eelco al die tijd achter je aan hebben gefietst en ik met Jalou een eindje mee mochten genieten.
Petje af voor weer een mooi geschreven blog!
Hedwig van Bree
Het is niet zo dat ze zeggen dat deze run specifiek belachelijk is, zij vinden virtuele runs in het algemeen niks… tja; ieder zo zijn mening. Ik ben blij dat ik het gedaan heb en zoals ik schreef: ik ben er trots op, al had ik het uiteraard heel graag in de VS gedaan. Thanks voor je support!