Tijd om de omgeving rond mijn huis eens te verkennen en meteen te zien waar mijn plafond ligt. Gevoelsmatig loop ik het liefst in de natuur, daar is het rustiger, mooier en minder uitlaatgassen. En bovendien wat meer demping dan op de hardere ondergrond van stoepen en straten. Vandaag had ik alleen geen tijd om naar een natuurgebied te rijden, dus stapte ik de deur uit en begon gewoon te rennen. Ik koos een rondje uit wat me wel aardig leek, en dat ongeveer 12 kilometer was volgens Google Maps.
Ik ging rustig van start, met kleine pasjes, mijn voeten netjes onder me houdend en zo stil mogelijk. Dit advies had ik gekregen van een lezer van dit blog en de eerste kilometers voelde dat prima, zo kon ik het nog heel lang volhouden, merkte ik. Na een stuk langs het water te hebben gerend, moest ik toch helaas een eind door druk verkeer rennen, dit was minder leuk. Ik besloot mijn pas te versnellen tot ik weer in een rustiger gedeelte kwam. Uiteindelijk werd het een prachtig rondje dat uitkwam op 13,1 kilometer. Aan het einde had ik nog genoeg over om wederom een eindspurt te doen.
Dit beviel goed, ook dit keer geen klachten of spierpijn. Weer een stuk verder in mijn opbouw! Paar dagen rust houden en dan maar eens zien wat ik dan weer kan lopen.
Nu, drie dagen later, kan ik me echt niet meer beheersen. Tijd voor een mooie run in de natuur! Ik trek mijn trailschoenen aan (ASICS Gel Fuji-Trabuco 4) en begin aan een rondje Bentveld- Zandvoort-Bloemendaal-Bentveld. Via het circuit over het strand en daarna door de duinen. Prachtig! En bijna alles onverhard, want ik neem de ruiterpaden. Dat is pas pittig, door het rulle zand. Het is nog vroeg in de ochtend, er is niemand en ik ga volledig op in de natuur, de dieren, de geurige bessen en kruiden in de duinen en zee en strand. Dit is het! Dit wil ik vaker gaan doen. Enige minpuntje: de route die ik van tevoren had gemaakt en geïmporteerd in Strava klopte niet helemaal. Op sommige punten stonden hoge hekken en kon ik niet verder. Hierdoor verdwaalde ik een aantal keer waardoor mijn afstandsdoel (15 kilometer) niet meer klopte. Toen ik dit keer toch wel wat afgemat terug bij de auto kwam, gaf Strava aan dat ik 20 kilometer had gerend. En dat door het rulle zand en tegen duinen op.
Ik besprak het later met een collega-hardloper en die begon te lachen toen ik zei dat ik over ruiterpaden gelopen had. “Dat mag helemaal niet joh!”
Ok, weer wat geleerd. Dan maar op zoek naar andere routes de volgende keer.
Maar avontuurlijk was het zeker en mooi ook!
Goed weekje gehad dus en ik merk dat ik grote afstanden ook aankan, op verschillende ondergronden.
Lezer Lennart geeft aan dat ik voorzichtig moet opbouwen, hij heeft ook wat overmoedige ervaringen, dus ik zal deze tips zeker meenemen. 20 kilometer is voorlopig het plafond. Ik besef me dat ik me niet houd aan alle tips voor een verantwoorde opbouw. Dus luister vooral niet naar mij maar lees dit artikel
Nog een leuk feitje: ik las dat je van hardlopen ook nog eens slimmer wordt. We kunnen alle bijlessen en nascholing afschaffen, iedereen moet rennen!
Welke plannen ik voor volgende week heb? Geen idee eerlijk gezegd. Ik ga na deze artikelen gelezen te hebben, eerst maar eens goed naar mijn lichaam luisteren de komende week. En ik heb een afspraak gemaakt bij het Sport Medisch Adviescentrum om toch ook maar even wetenschappelijk vast te laten stellen waar ik goed aan doe (en waar ik verkeerd aan doe).
Ondertussen ben ik ook begonnen met bootcampen, heel leuk om te doen en geeft ook veel voldoening. Want met alleen hardlopen train je niet genoeg spiergroepen. Juist voor rennen is het
van belang om je core en andere spieren te trainen. En op je houding te letten, rechtop lopen is echt belangrijk!
Volgende week ga ik als mijn lichaam me toestemming geeft, lekker los op het strand. Een mooie afstand langs onze schitterende kust rennen, de ultieme vrijheid!
