Een langer lontje: 3 veranderingen

Een langer lontje: 3 veranderingen

Gerben ziet dat meer en meer mensen een korter lontje hebben. Hebben hardlopers een langer lontje?

Lontjes worden korter, woordenwisselingen nemen toe, depressieve gedachten hebben soms de overhand. Het valt niet mee, hè, die crisis waarin we zitten.

Helaas is de waarheid dat bij menigeen, inclusief mezelf, het gemopper soms wat de overhand neemt. Ook de boosheid op van alles groeit. Ik werd soms boos op mezelf, boos op de situatie, boos op Mark, op Hugo, noem maar op. Boos op het nieuws dat alleen maar negativiteit brengt. En, om het nog eens een tikkie erger te maken, boos op het weer en de tijd van het jaar.

Best wel gek, want mijn vorige blog ging juist nog over vrijheden die wij zo kunnen ervaren.

Ik ontdekte dat het soms een komen en gaan van gevoelens en emoties is. We worden heen-en-weer geslingerd omdat we ons nog altijd bevinden in een allesbehalve alledaagse situatie.

Wat moet ik doen?

De vraag wat ik moet doen begon me oprecht bezig te houden. Iets moest veranderen, want ik raakte gefrustreerd van dat soms boze gevoel. En jawel, ik heb wat dingen veranderd: 3 dingen heb ik veranderd om mijn dagelijkse gang van zaken te doorbreken en niet langer gefrustreerd op een situatie te zijn waar ik helemaal niets aan kan veranderen.

Voordat ik die 3 dingen benoem eerst nog dit. Ik las een inspirerend artikel over een van de volkeren die het qua ’tijd van het jaar’ nog vele malen zwaarder hebben dan wij: de Finnen. Als wij vinden dat de dagen donker en koud zijn, hoe moet het daar dan zijn met nog donkerdere dagen en nog meer kou. Maar daar hebben de Finnen iets op gevonden en dat is op z’n Hollands gezegd iets heel simpels: niet zeiken, maar dealen met de omstandigheden.

Dus wederom zeg ik tegen mezelf: niet zeuren, je hebt in Nederland genoeg vrijheden. Kijk naar wat er wel mogelijk is.

Verandering 1: ik heb een spuughekel aan kou, kleed me overdag het liefst in vijf lagen kleding, muts en handschoenen. Maar toen de sneeuw centimeters hoog lag en het ijs op zijn dikst was, sloeg ik een wak en ging in het water zitten. En dat doe ik nu nog steeds één of twee keer per week.

Gevolg: energie voor 10, mentale veerkracht, focus, power!

Verandering 2: minder eten. In elk geval op doordeweekse dagen eet ik nog maar twee keer: een stevige lunch en een stevig avondmaal. Meer niet. Rust voor het lichaam.

Gevolg: energie voor 10, mentale veerkracht, focus, power!

Verandering 3: geen nieuws volgen. Ik open niet dagelijks meer een standaard aantal nieuwspagina’s. Alles wat ik te weten moet komen, kom ik vaak toch wel te weten op andere manieren en het meeste nieuws is totaal irrelevant voor mij. Het draait vaker om ‘nice to know’ dan ‘need to know’; dus weg ermee.

Gevolg: energie voor 10, mentale veerkracht, focus, power!

En hardlopen dus, dat doe ik ook weer een stuk actiever dan een paar maanden geleden. Ik ben een stuk meer ontspannen en deal met de omstandigheden. Ik ben niet meer gefrustreerd en dat boze gevoel richting mezelf, of boos op de situatie, op Mark, op Hugo, op het nieuws, op het weer, op de tijd van het jaar, het is allemaal verdwenen. Mijn lontje is weer wat langer.

Reageer op dit artikel

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

De beste looptips en inspirerende artikelen elke vrijdag in je mailbox?

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en mis niets!

Meer uit Columns & meer