Het zijn de weken van het vertrouwen. De weken van het loslaten misschien ook wel. Accepteren. Dat soort termen. En nee, dit gaat niet over zelfhulp. Ik heb het over hardlopen en, meer specifiek, over de marathon! De komende zondagen staan duizenden hardlopers aan de start van marathons.
Afbouwen, niet niks doen
En dus is het taperen geblazen. Ofwel afbouwen. Dat betekent dus niet zoals veel mensen hardnekkig denken ‘benen omhoog en pasta eten’, maar afbouwen; vandaar de term taper, wat ‘taps toelopen’ betekent. Je doet tijdens die afbouwperiode kwalitatief hetzelfde als in de weken ervoor, maar kwantitatief minder. Liep je tijdens de laatste grote week in de voorbereiding bijvoorbeeld 8 x 1000 meter in een training, dan loop je in de taperperiode bijvoorbeeld de helft daarvan.
Verder is genoeg slapen en lekker veel water drinken belangrijk. In de lijstjes met tips voor de marathon die je in deze periode te pas en te onpas voorbij ziet komen is vaak nog het adagium ‘voorkom stress’ opgenomen. Tja. Dat zouden we allemaal iedere week wel willen. Maar ja, als je je druk gaat maken over het voorkomen van stress…
Niks meer te winnen
In zo’n laatste week kun je geen training gains meer oogsten, je kunt nog wel een en ander verknallen. Bijvoorbeeld door toch nog even 14 kilometer op marathontempo te trainen om te testen of het goed zit. Of drie dagen voor je marathon een vriend helpen verhuizen. De zaterdag voor de marathon twee uur gaan winkelen. En nee, dit zijn geen fictieve voorbeelden.
Je hebt het grootste deel van de klus geklaard, het hooi ligt in de schuur. Je mag erop vertrouwen dat je goed bent voorbereid en als dat niet zo is, ga je het in deze periode niet alsnog voor elkaar krijgen. Berusten dus of liever: vertrouwen.
Het is vooral leuk!
Het is vooral heel leuk om een marathon te lopen. En als je de afgelopen maanden hebt getraind, dan kun jij dit. Ga behoudend van start, neem elke drankpost een bekertje drinken, vergeet niet om je heen te kijken en steek je armen in de lucht als je finisht. Veel plezier!
