Bas Stigter: een jongensdroom komt uit

In Schoorl schieten de ogen van Bas Stigter (38) om de haverklap vol. Iedere keer als hij na de finish een bekende ziet, begint hij te snikken en laat hij zijn tranen de vrije loop. Het zijn tranen van vreugde, met een zwart randje.

Wie is Bas Stigter en waar komen de tranen vandaan?

Bas liep in Schoorl 29:30” tijdens de beroemde 10 kilometer. Zijn jeugddroom kwam uit: tien kilometer binnen een halfuur. Zijn hardloopspeciaalzaak (Runnerworld Amsterdamse Bos) verkoopt hij begin vorig jaar en vanaf december 2024 heeft hij gekozen om minimaal een jaar lang voor het hardlopen te gaan, met bijpassende levensstijl. Met goede training en voldoende herstel zijn snelle tijden mogelijk.

Hij heeft zijn genen mee, zijn vader Aart Stigter liep 29:11” op de 10 kilometer en heeft een PR op de marathon van 2:15:14”.

Maar het gaat niet vanzelf. Bas heeft naast een talent voor hardlopen ook talent voor verslaving. Hij zoekt graag zijn grenzen en limieten op in het hardlopen. Buiten het lopen gaat hij door zijn mateloosheid over zijn grenzen en limieten heen met alcohol en gokken.

‘Vaak liep ik een hele goede wedstrijd en dan stroomden een dag later nog aardige reacties binnen op Strava,’ praat Bas openhartig over de complexe spagaat waar hij in leefde, ‘maar ik voelde me dan een loser, ik had verloren van mezelf. Want na deze wedstrijden dronk ik in euforie excessief en dan klapte ik de laptop open om te gokken, met een Moods sigaartje in de hand. Word ik een dag later wakker met koppijn en een schuldgevoel. Weg is het gevoel van trots.’

In 2023 zat Bas dusdanig vast op het gebied van werk en privé dat dit resulteerde in een langdurige (a-typische) depressie en een terugval in verslaving. Het dieptepunt zijn de weken waarin suïcidale gedachten dagelijks zijn leven beheersen; een zwarte en zware periode. ‘Ik ben onwijs dankbaar voor de hulp die me toen geboden is, dat zal ik nooit vergeten. Die periode zal altijd pijn blijven doen, al heb ik er ook enorm waardevolle levenslessen uit geleerd. Ik ben er open over omdat ik hou van de puurheid van het leven. Licht en donker, vreugde en pijn; het hoort er allemaal bij. Ik schaam me niet voor mijn verslavingsgevoeligheid. Het is er.’

Daarom bleven de tranen stromen op 9 februari na zijn record in Schoorl. Zijn genen waarmee je heel hard kunt lopen winnen het van de mateloze genen die op zoek zijn naar verdoving.

Zijn Strava ontploft en lopers die Bas kennen lezen zijn bericht met kippenvel op hun armen.

‘De tijd op de finishklok staat voor mij voor zoveel meer dan alleen de cijfers. Het staat voor zelfliefde, acceptatie, groei en passie. Structureel en niet voor even.’ Hij viert het met een zelfgebakken taart en er worden geen bierflesjes ontkroont.

Hoe diep een dal ook is, er ontstaat altijd weer een pad naar boven

Iedereen die Bas kent, gunt hem een pad naar boven. Een heel lang pad, heel ver naar boven. Het goede nieuws: een dag ná zijn snelle tijd in Schoorl, liep hij voor 9:00 alweer door de bossen rond Hilversum voor een herstel- en nagenietrondje. Zonder kater en met zijn kenmerkende glimlach van oor tot oor op het gezicht. De weken erna staat genieten en doorlopen voorop. Op Cyprus wint hij een spontane halve marathon en de trainingsweken worden omvangrijker.

Heb je een trainer die schema’s maakt?

‘Ik loop veelal op gevoel en ben wat lastig trainbaar doordat ik ook wat eigenwijs ben. Ik moet het vooral leuk en uitdagend blijven vinden. Dat betekent niet dat ik als een kip zonder kop rondren. Van alle tips die ik krijg, pas ik toe waarvan ik denk dat het voor mij werkt. Ik experimenteer graag. Omdat ik ook van gekke evenementen hou en van niet altijd even slimme uitdagingen, ben ik moeilijk te trainen met een gericht schema. Mijn vader geeft twee specifieke intervaltrainingen per week en van hem neem ik veel aan. Die heeft het allemaal al gedaan en ik heb toch de helft van zijn genen. Daarnaast loop ik sinds een paar maanden bij een super leuke groep van GAC in Hilversum. Het lopen met anderen doet mij erg goed en de adviezen van de trainer neem ik in ontvangst.’

Heb je nog doelen dit jaar?

‘De marathon van Amsterdam wil ik graag erg hard lopen, dat is mijn volgende hoofddoel. Hier zal ik wel degelijk zeer gericht voor trainen. Ook loop ik het NK halve marathon op 30 maart. Ik zal aan de start staan van wat kleinere wedstrijdjes, dat is wat ik erg leuk blijf vinden. Ongecompliceerd lekker racen. En er komt een baanseizoen aan. Verder wil ik vooral blijven genieten van het lopen. Heel diepgaan en dan na afloop nagenieten met de mensen van wie je houdt, dat blijft het mooiste wat er is.’

Diepgaan en na afloop nagenieten met de mensen wie van je houdt. Dat is Bas in een notendop. Weinig lopers kunnen zo diep gaan als hij. Met regelmaat stort hij na de finish op het asfalt of op de baan, omdat zijn benen hem geen meter meer kunnen dragen. Eenmaal op adem is hij dan weer allervriendelijkst en zeer geïnteresseerd in de prestaties van andere lopers. Hij geniet van lopers die genieten, of andere lopers nou sneller of langzamer lopen, hij geniet met ze mee. ‘Hardlopen is puur, iedereen zet zich op een positieve manier in voor zichzelf. Dat verbindt automatisch. Er is geen onderscheid in sociale status, ras, geslacht of wat dan ook. Iedereen is blij met die medaille aan de finish, prachtig toch?!’

We wensen Bas een fantastisch loopjaar met veel kilometers en veel mooie ontmoetingen.

Geluk.

Ps.

1. Volg hier de avonturen van Bas op Strava.

2. Interview van Bas over zijn verslaving: In mijn herstel vond ik wat ik in mijn verslaving zocht.