Steven Raven werd de eerste loper die in een jaar zowel de zilveren als de bronzen 12 Provincies Medaille bij elkaar liep. Hoe de aanschaf van een Stryd-vermogensmeter de aanzet bleek tot een prachtig – en productief! – loopjaar.
Na de zomer van 2023 moest het roer om, alle pogingen die ik de afgelopen jaren had ondernomen om het hardlopen weer op te pakken eindigden steevast in een teleurstellende blessure waardoor ik de hardloopschoenen weer links liet liggen.
Met dank aan een tip van mijn vrouw, die mij vroeg of een Stryd niks voor mij was, begon ik in september 2023 met een Stryd aan m’n voeten aan een willekeurig hardloopschema voor beginners. En dat ging goed. Voor ik het wist liep ik weer drie keer in de week op een intensiteit die voor mij passend was.
Dit zou een mooi jaar worden
Het nieuwe jaar met de goede voornemens kwamen weer in zicht. Ik nam me voor om in 2024 mee te doen met een aantal lopen die ik altijd nog een keer wilde of graag weer zou willen lopen. De groeten uit Schoorl Run, de CPC, de Stevensloop, en in het najaar de Zevenheuvelenloop en de Bruggenloop. En misschien ook weer de Dam tot Dam.
Door de aanschaf van de Stryd was ik ook vaker op de website van ProRun te vinden, waardoor ik bekend raakte met de 12 Provincies Medaille. Zo’n uitdaging paste helemaal in mijn voornemen om het jaar fit te worden en door te komen. Voor de halve was ik al van plan om er drie te lopen, dus hoe moeilijk zou het zijn om er nog een paar bij te vinden? Dat was best nog een uitdaging. In Flevoland weinig keus en zo kwam ik, net als zovelen, uit op de 30 van Almere. Eén voor één liep ik de hardloopkalenders van de verschillende provincies af om het plaatje compleet te maken. In augustus afwezig door vakantie, dus Zeeland werd lastig. Dus zou ik binnen een paar weken al genoeg getraind zijn om begin februari de midwinter halve in Cadzand te lopen? Toen het plaatje was gelegd, met alleen nog een vraagteken achter Limburg, overzag ik tevreden mijn hardloopkalender. Dit zou een mooi jaar worden.
Met de Dam tot Dam, de Zevenheuvelen en de Bruggenloop zou ik ook al drie provincies hebben waar ik minimaal 10km zou lopen. En weer vroeg ik me af, hoe moeilijk zou het zijn om er nog een paar bij te vinden? Nu met de uitdaging om 10 km’s te vinden in de weekenden die ik nog vrij had. En langzaam begon ik alle provincies weer op een rijtje te zetten, nu voor de 10 km. Toen ik op de website van ProRun de spelregels nog eens goed las en erachter kwam dat het moest gaan om tien ‘zuivere’ kilometers en dat alles daarboven zoals kwart marathons, 15km en 10EM (toen nog) niet meetelden, betekende dat terug naar de tekentafel. Dan maar geen Dam tot Dam. Het idee om én een zilveren én een bronzen medaille te bemachtigen in 2024 zat al te diep geworteld om de uitvoering daarvan los te laten. De eerste provincies voor de 10 km’s waren snel ingepland, maar daarna werd het een gepuzzel. Zou ik in één weekend op een zaterdag een halve kunnen lopen en op zondag een 10 km? Liever niet natuurlijk, maar als ik dan toch in Drenthe ben? Voor die ene keer toch maar eens proberen.
Ook nog 6 keer een pr
Voor ‘mijn’ laatste provincies Gelderland, Overijssel, Limburg en Utrecht moest ik nog één keer alle hardloopkalenders af, om te zoeken of er qua weekenden dat ik nog ruimte in de agenda had iets werd georganiseerd. Na heel wat gepuzzel had ik uiteindelijk een mooi plan voor heel 2024. Een goede balans tussen hardlopen en andere verplichtingen, met vrije ruimte in een aantal weekenden in november en december voor het geval dat. Toen moest het echte werk nog beginnen. De eerste maanden kon ik al heel wat lopen afvinken en dankzij het trainen met Stryd werd ik ook steeds sneller. Wat vooraf niet mijn doel was, maar waar ik zeker blij mee ben, is dat ik dit jaar 6 keer mijn pr op de halve heb aangescherpt en dat op de tien kilometer ook een aantal keer heb weten te presteren.
In mijn rondje door Nederland voor de 10 kilometer ben ik op grote en kleinschalige events geweest. Waar de kleinere events het qua organisatie en sfeer het vaak minsten zo goed, zo niet beter doen dan de grotere events. En vooral aan die minder grootschalige lopen bewaar ik goede herinneringen, door de verrassende parcours, de vriendelijkheid en gezelligheid om het lopen heen en de dankbare inzet van al die vrijwilligers die de deelnemers in staat stellen hun doelen te bereiken. De Oranjeloop in Zeeland, de Acht van Langezwaag in Friesland en de Diepe Hel Holterbergloop in Overijssel hebben een onuitwisbare indruk op me achtergelaten.
12 Provincies Kidsrun
En niet op mij alleen, want bij verschillende lopen heeft mijn dochter van 7 jaar oud ook meegelopen met de Kidsrun. Met inmiddels tien provincies op haar naam, heeft ze Nederland ook aardig ingekleurd dit jaar.
Met net de Zevenheuvelen in de benen en de Bruggenloop nog op het programma, zit het jaar 2024 er nog niet op, maar ik kan nu al wel zeggen dat het dankzij de 12 provincies voor mij een hardloopjaar is waar ik nog lang met trots op terug kan kijken. Twee keer door Nederland, met ontdekkingen van bijzondere dorpen, steden, polders, velden, bossen en weilanden, vele kilometers loopvreugde en een prestatie van jewelste. De zilveren en bronzen medaille zijn hier een mooi aandenken aan.
Hans
Ben er ook mee begonnen maar inderdaad om overal een (leuk) loopje te vinden is lastig dat ook nog eens inde agenda past. Herkenbaar. Is schema van Steven niet te delen?
werner
Inspirerend!
PG
ja leuk verzonnen die uitdaging van de 12 provincies! Ik hoop 15 dec. de 10 vol te maken maar zoael de halve als de 10 vind ik wel een enorme prestatie. Inderdaad helpt doelen stellen om uit die luie stoel te komen. En inderdaad die kleinschalige loopjes zijn ook gezellig.