Hardloopjunkies, recreatieve genieters of wedstrijdlopers. We zijn allemaal verschillend, maar de hardloopconnectie is er. Iedereen heeft zijn eigen verhaal. In deze serie interviews vertellen lopers waarom het hardloopvuurtje in hen nooit dooft.
Lekker en veel eten stond centraal in het leven van Karen Marcus-Bliekendaal. Smullen doet onze ProRun kokkin nog steeds, maar wél op haar eigen manier. Door over te stappen op een gezonde levensstijl raakte ze van haar darmklachten en overgewicht af. ‘Ik wilde graag rennen, maar was nog te dik.’
Oatmeal Queen
‘Ik ben echt verzot op havermout. Soms noem ik mezelf weleens gekscherend “the Oatmeal Queen”. Als het even kan, gebruik ik deze graanvlokken overal in. Het is super hardloopvoer. Je zit er vol van en is dus een gezonde manier om de dag mee te beginnen.’
Kookschriftje
Karen Marcus-Bliekendaal is dol op lekker en gezond eten. Sommige lezers kennen haar misschien van de rubriek Koken met Karen. Naast kokerellen is de foodie uit Amersfoort verslaafd aan hardlopen. Een goede combinatie vindt ze zelf. ‘De meeste inspiratie voor nieuwe recepten krijg ik als ik een rondje loop door de polder’, bekent ze. ‘Tijdens het rennen voel ik me helemaal zen en bedenk dan vaak de gaafste recepten. Vaak hol ik dan snel weer naar huis. Ik moet meteen de keuken in, anders ben ik het kwijt. Er ligt standaard een kookschriftje op het aanrecht waarin ik mijn brouwsels opschrijf.’
Gifbelt
Zo gezond is ze niet altijd geweest. Lekker en veel eten stond centraal in haar leven. Sporten deed Karen niet. Ze volgde weleens een dieet, maar dat had enkel het ongewenste jojo-effect. ‘Als ik in de spiegel keek, baalde ik’, vertelt ze. ‘Ik was diep ongelukkig met mezelf en voelde me geen fitte moeder. Al heel mijn leven had ik last van mijn darmen en lag daardoor vaak in het ziekenhuis. Dan was ik weer van huis weg om te worden gereset. Tijdens een van die bezoekjes las ik het boek “Van giftbelt tot tempel”. Dat gaat over bewuster eten. Toen wist ik: Er moet iets gebeuren. Ik moet beter voor mijn lichaam zorgen.’
Dik op de bank
Na de geboorte van haar zoon, gooide ze het roer om. Ze wilde graag het goede voorbeeld geven aan hem en haar dochter. Stapje voor stapje maakte de moeder van 2 kennis met een nieuwe en gezonde manier van leven. De vette happen werden vervangen door sapjes en salades. Ondertussen begon ze voorzichtig met hardlopen, aangestoken door haar man. ‘Hij trainde toen voor de halve marathon’, blikt ze terug. ‘Kwam hij voldaan en bezweet thuis, terwijl ik dik op de bank zat. Dan was ik wel een beetje jaloers. Zelf wilde ik ook zo graag rennen, maar durfde nog niet. Ik schaamde me vanwege mijn figuur.’
Stoute schoenen
De drempel om buiten te joggen, bleef voor Karen lange tijd hoog. Maar ze trok de stoute hardloopschoenen aan en deed 2 keer per week haar trainingsrondje. Ze merkte dat het steeds beter ging en dat gaf haar moed. Desondanks kreeg de kersverse loopster veel nare opmerkingen naar haar hoofd geslingerd. Karen: ‘Dan staarden mensen me aan of begonnen ze over me te roddelen. Tijdens mijn eerste wedstrijd zeiden 2 mannen tegen elkaar: “Als ik er zo zou uitzien, had ik nooit meegedaan. Al dat gewicht dat je extra moet meesjouwen.” Ze dachten dat ik het niet hoorde, maar dat deed ik dus wel. Ik heb me er niks van aangetrokken en de 10 km uitgelopen. Toen ik over de finish kwam, had ik tranen in mijn ogen. Voor mezelf had ik bewezen dat je met overgewicht toch iets kunt bereiken.’
Kikkerdril
3 jaar later is ze 40 kilo (!) lichter. Van haar darmklachten is Karen af. Terwijl haar man niet meer rent, is zij niet meer te stoppen. Ze voelt zich top en loopt nog steeds 3 keer per week haar rondje. Als ze niet was afgevallen, had onze ProRun kokkin niet de moeder kunnen zijn die ze nu is. Ze heeft eindelijk de energie om leuke dingen te doen met haar zoon en dochter. Zeker in deze tijd van het jaar. ‘Dit is ons seizoen’, roept ze enthousiast. ‘Fietsen we naar de polder om daar kikkerdril te gaan vangen. Ge-nie-ten is dat! Vroeger was ik me niet bewust van mijn omgeving. Zo merkte ik amper het verschil tussen de 4 seizoenen, omdat ik altijd binnen zat. Ook lukte het me toen nooit om op school mee te helpen met activiteiten. Maar nu sta ik vooraan met de sportdag van mijn kinderen. Het voelt fantastisch om deze simpele dingen eindelijk samen te kunnen delen.’
Opgeheven hoofd
Door het hardlopen staat Karen veel positiever in het leven. Er is een nieuwe wereld voor haar open gegaan. Nu geniet de loopster van haar omgeving en heeft ze een hoop zelfvertrouwen gekregen. ‘Als ik door de polder ren of aan de start sta van een wedstrijdje dan loop ik met opgeheven hoofd’, zegt ze. ‘Ik ben een ander en beter mens geworden: een fitte moeder, een leuke echtgenote en liever voor mezelf. Hardlopen heeft me een nieuw leven geschonken, en daar geniet ik met volle teugen van.’
