Hardlopen is een mentale kwestie

‘Je kunt dit niet.’ ‘Ga maar even wandelen, dan kun je daarna weer door.’ ‘Stap gewoon uit, joh, volgend jaar een nieuwe kans.’ ‘Zie je nou dat dit een slecht idee was.’ ‘Nog veertien kilometer, wat afgrijselijk ver!’ Zijn dit gedachten die wel eens in je brein voorbij zijn gekomen tijdens een wedstrijd? Voor velen van ons zijn ze herkenbaar. Je hoofd dat jou er op alle mogelijke manieren van probeert te overtuigen te stoppen met hardlopen en op te geven. Hoe wapen je je tegen die gedachten en hoe zorg je dat je toch doorzet?

Begin vroeg met positieve praatjes

Deel vanaf vroeg in de race schouderklopjes uit aan jezelf. ‘Dit gaat hartstikke lekker, je loopt supersoepel, hop weer een gelletje binnen, goed gedronken, lekker bezig!’ Blijf zo’n riedeltje om de paar kilometer herhalen, ook als het allemaal helemaal niet zo goed voelt. De Britse filosoof en hardloopliefhebber Mark Rowlands schreef ooit dat ‘the key to building distance in the long run is the ability of the mind to lie to the body – and be convincing’. Datzelfde geldt voor het lopen van een taaie wedstrijd. Als je jezelf wijs kunt maken dat je alleen maar hoeft te zorgen dat je bij het volgende kilometerbordje komt, bij de volgende drankpost, bij kilometer 19 van de halve marathon. Als jij jezelf kunt laten geloven dat het daarna beter wordt, dan heb je een sleutel tot succes in handen. Het maakt niet uit dat je dan nog steeds kilometers te gaan hebt of dat je je dan nog steeds uitgewrongen voelt. Tegen die tijd heb je weer een nieuw ‘leugentje’ paraat.

Laat negatieve gedachten niet sudderen

‘Als ik nu al vermoeidheid in mijn benen voel, dan is het over.’ Een gedachte als deze kan al vroeg in de wedstrijd voorbij komen. Misschien zit er waarheid in, maar het is net zo waarschijnlijk dat het helemaal niets anders is dan een negatief hersenspinsel en dat je in realiteit fit genoeg bent om een sterke race te lopen. Als je de negatieve gedachte laat bestaan, wordt deze groter en groter tot het de waarheid wordt. Spreek negatieve gedachtes tegen, zeg onmiddellijk tegen jezelf: ‘Onzin, je bent ijzersterk, dit is waar je voor hebt getraind, let’s go!’ Negatieve gedachtes zullen er zijn en dat hoeft geen ramp te zijn, maar weet dat ze meestal niets met de waarheid te maken hebben en bezem ze krachtig je hoofd weer uit.

Train ook je denken

Het is tapertijd. Een gekke tijd waarin jouw grote wedstrijddag steeds dichterbij komt, terwijl jij steeds minder gaat doen. Natuurlijk, je traint nog wel gewoon door, maar de afstanden nemen af en in het weekend staat er ineens geen urenlange duurloop op het programma. Dat voelt tegenstrijdig, maar geeft je mooi de tijd voor wat mentale training. Neem hier eens twintig minuten de tijd voor. Zet een timer op twintig minuten en neem je voor om niet op staan en niet je ogen te openen voordat de timer is afgegaan en de twintig minuten om zijn. Ga zitten met je ogen dicht, focus op een rustige ademhaling en probeer op niets anders dan je ademhaling te letten. Er gaat een moment komen dat je ineens door hebt dat je een boodschappenlijstje aan het maken bent of denkt aan dat mailtje dat je nog moest sturen. Hop, terug naar je ademhaling. Weer afgedwaald? Weer terug naar de concentratie op inademen en rustig, langzaam uitademen. Probeer elke dag eens 20 minuten hieraan te besteden en je traint jezelf in het omgaan met al die gekke gedachten die tijdens de wedstrijd je brein binnen waaien.

Hak de taak in stukjes

De gedachte ‘ik moet nog 18 kilometer’ kan op een bepaald moment overweldigend zijn en haast verlammend werken. Train jezelf erin dat je tijdens een race nooit te ver vooruit denkt. Loop de kilometer waar je je in bevindt, focus op wat er direct voor je ligt. In die kilometer wil je lichtvoetig en ontspannen blijven lopen, wil je je tempo houden en wil je met goede vorm blijven lopen. Toch iets verder denken? Vooruit. Loop tot aan de volgende drankpost, loop tot waar die ene vriend met een flesje en een gelletje staat, maar maak het nooit te groot. Als je altijd maar een klein stukje hoeft, valt ook die totale afstand best mee. Echt? Nou ja, zo lang je dat maar met overtuiging aan jezelf weet te presenteren, is dat de waarheid.