Woensdag 3 april om 9:30 start Chuesy Klein in Almere voor een halve marathon bij de Mollen Marathon.
Het is een bijzondere dag.
Chuesy liep 8 januari 2023 de Halve van Egmond en dat was de aftrap voor haar missie: in 12 provincies een halve marathon lopen voor de zilveren 12-provincies medaille.
Tussen 8 januari en 21 januari loopt ze er elf.
Zestien maanden na haar eerste halve marathon is het zover: in Flevoland loopt ze bij de beroemde Mollen Marathon van Ben Mol haar twaalfde provincie.
‘Ik ben niet helemaal fit,’ zegt ze vooraf, ‘door gekneusde ribben, een longontsteking én kinkhoest heb ik de laatste maanden nauwelijks kunnen lopen.’
5 december reed ze op haar mountainbike een rondje in de bossen bij Vorden. Tot ze bij een weg een sirene hoorde. Ambulance. Ze remt abrupt om de ambulance voor te laten gaan en klikt niet op tijd uit haar pedaal. Ze valt en kneust twee ribben. Alsof dat niet genoeg is, krijgt ze ook een longontsteking en kinkhoest.
Normale lopers liggen dan plat, maar Chuesy is sjamaan en de woorden van Rumi – filosoof en soefi-mysticus komen op:
‘The wound is where the light enters’
Ze rust. Ze wacht en ze komt op kracht.
In Almere loopt ze, zoals vaker, met haar man David Klein. Geen harde muziek, geen verzorgingsposten, geen publiek, wel een nagemeten route, gemarkeerd met oranje strepen en bollen. De route begint op een parkeerterrein in Almere en gaat langs wat kassen, een paar bedrijven en dan het Wout Wagtmanspad naar de dijk. Links het IJsselmeer, rechts de Oostvaardersplassen, de wind in de rug.
Het begin gaat soepel. Ondanks de fysieke malheur in de voorbereiding vindt ze een ritme, een mooi tempo. Na vijftien kilometer wordt het zwaar. Om zichzelf kracht te geven wisselt ze een mantra Jasmin Paris, Jasmin Paris af met een oefening om met gespreide armen en vingers als een adelaar de energie uit het universum te plukken. Het werkt. Ze finisht haar twaalfde halve marathon binnen twee uur en medaille is binnen.
Wat was de zwaarste?
’21 januari liepen we in Assen. Het had gesneeuwd en overal in Nederland was de sneeuw gesmolten, maar in de Drentse bossen was het parcours glad, zwaar en uitdagend. Met gekneusde ribben en een kinkhoest op de loer, was dat een hel.’
Hoe was de uitdaging?
‘Het is erg leuk om op plekken te komen waar je anders nooit komt. Door in alle provincies te komen, leer je Nederland op een andere manier kennen en dat was een cadeautje.’
De eerste dame met de zilveren medaille (de gouden is voor lopers die in 12 provincies een hele marathon lopen) blijkt ook de aanjager te zijn van de eerste man. In Egmond spreken Chuesy en David met Patrick Overkempe. Ze delen hun plan en Patrick is direct enthousiast en gaat als een malle de provincies af. Op 29 mei van hetzelfde jaar is hij al klaar, Chuesy en David voltooien hun missie in Almere.
En nu?
‘Wat minder lopen, wat meer zwemmen, fietsen, yoga en variatie. Ik vind veel andere sporten ook leuk.’
Van harte Chuesy en David!
Dikke pluim.
Nu lekker nagenieten.
Zelf meedoen aan de 12 provincies? Aanmelden is gratis en kan hier.
