Hardloopjunkies, recreatieve genieters of wedstrijdlopers. We zijn allemaal verschillend, maar de hardloopconnectie is er. Iedereen heeft zijn eigen verhaal. In deze serie interviews vertellen lopers waarom het hardloopvuurtje in hen nooit dooft.
Je hebt hardloopliefhebbers en je hebt échte hardloopliefhebbers. Van die lopers die niet zonder hun trainingsrondjes kunnen, die maximaal van wedstrijden genieten. De 53-jarige Nina Bakker hoort onherroepelijk tot die laatste categorie. ,,Ik kan twintigduizend redenen noemen waarom hardlopen zo lekker is. Maar, als ik het kort moet omschrijven, zou ik zeggen dat het vooral heerlijk is omdat je het eigenlijk altijd kunt doen. Overal. Lekker je hoofd vrij maken, even niet nadenken. Of je nou in Nederland, Parijs of Londen bent. Ik krijg er enorm veel energie van.”
Bakker loopt al hard sinds haar zestiende en heeft dat altijd vrij fanatiek gedaan. En ondanks het feit dat Bakker dus 53 jaar is, staat die leeftijd haar allesbehalve in de weg om toptijden te lopen. Zo staat haar marathonrecord op 2 uur, 55 minuten en 11 seconden. ,,En eigenlijk wil ik steeds sneller. Ik voel gewoon dat de rek er nog niet uit is en dat ik nog altijd verbeter. Dat wil ik ook graag, want het Nederlands marathonrecord voor dames tot 55 jaar staat op 2 uur, 52 minuten en 47 seconden. Dat zou ik heel graag willen verbreken.”
Gebroken teen
Helaas voor Bakker zal dat de komende tijd in ieder geval nog even moeten wachten. Afgelopen september deed zij mee aan de hele triatlon in Almere en finishte daar (voor de zoveelste keer) als beste Flevolandse vrouw. Maar, zonder dat zij het wist, deed ze dat met een gebroken grote teen. ,,Toen ik aan de marathon begon voelde ik wel pijn, maar ik besefte me natuurlijk niet dat er iets gebroken was. Ik ben doorgegaan, heb een paar keer moeten schreeuwen van de pijn, maar het werd eigenlijk pas echt erg na de finish. Hij was helemaal blauw, rood en pijnlijk. Toen wist ik het. Hoe het heeft kunnen gebeuren, weet ik nog steeds niet.”
Wat volgde was een periode van gips en drie maanden rust. ,,Dat viel best rauw op mijn dak. Binnenkort mag ik weer gaan lopen, maar dan zal ik het rustig moeten opbouwen. Dan heb ik het echt over een minuutje hardlopen, een minuutje wandelen, dat soort werk. Dat zal lastig voor me zijn, want conditioneel kan ik natuurlijk beter. Maar het is in ieder geval beter dan niks doen. Ik kan niet wachten om weer te lopen.”
Emotioneel
Bakker heeft de afgelopen jaren sowieso redelijk vaak blessures gehad en vooral haar hernia speelt regelmatig zeer pijnlijk op. De atlete loopt dan ook minder kilometers dan sporters die vergelijkbare loopprestaties leveren. ,,Mijn wedstrijden gaan vaak op mentale kracht. Mijn tijden stroken doorgaans niet met mijn trainingsarbeid. Ik denk dat dat misschien wel mijn grootste kwaliteit is.”
Wanneer Bakker één van haar mooiste hardloopmomenten moet noemen, memoreert ze graag aan de Rotterdam marathon van 2013. Begin dat jaar hoorde ze dat ze een hernia had, dus deelname in april was allesbehalve zeker. ,,Toen ik in het startvak stond, was dat heel bijzonder. Emotioneel. Met tranen in mijn ogen, maar ook met een hele grote lach op mijn mond, begon ik aan de 42 kilometer.”
Tips voor beginners heeft Bakker zeker. ,,Bouw het hardlopen altijd rustig op. Als je net begint, moet je niet in een keer een halfuur gaan rennen. Gewoon met kleine stukjes beginnen en dat dan rustig uitbouwen. Op een gegeven moment gaat het steeds makkelijker. Als je dat aanvoelt, ga je er meer plezier uithalen.”