Misschien wel het grootste voordeel van vermogen vergeleken met hartslag

Misschien wel het grootste voordeel van vermogen vergeleken met hartslag

Waarom we met Stryd wél dikke persoonlijke records kunnen verwachten (ook bij toppers)

Herplaatst: april 2024

‘Jij moet toch helemaal niks hebben van meters en technologie?’ ik kijk Hans aan.

Hans Koeleman, de loper met voorliefde voor lopen in de nacht en het avontuur, de schrijver van Het Blauwe Uur. Abdelkader Benali noemde hem eens de Bob Dylan onder de hardlopers. Een romanticus, die moet niks hebben van een vermogensmeter.

Dacht ik.

‘Hoho, ik ben niet tégen de wetenschap. We moeten alleen niet de kracht van verhalen onderschatten,’ zegt Hans. ‘Maar ik heb er eens over nagedacht en er is iets aan die vermogensmeter wat me wel bevalt.’

Toen ik twee jaar geleden een enthousiast verhaal vertelde over mijn Stryd, keek ie me aan met een vaderlijke grijns: als jij dat zo leuk vindt, prima, maar al die apps en meters zijn geen wondermiddelen. Dat er nu een hele zwik Nederlanders onder de 2:11 lopen, is voor Hans geen reden om de polonaise te starten. 42 jaar geleden liep Gerard Nijboer al 2:09:01. Op ‘gewone’ schoenen en zonder hartslagmeter, dus als we na jaren ontwikkeling nog steeds op 2:10, 2:11 blijven steken met onze toppers – Nageeye en Choukoud als uitzonderingen – valt het met de ontwikkeling wel mee. Die carbonschoenen geven je wat minuten cadeau, dus onze toppers zijn qua training eigenlijk niet veel opgeschoten.

Maar nu merkt Hans iets op, waardoor de vermogensmeter zich onderscheidt van hartslagmeting

Hans volgt mijn tijden sinds ik loop op vermogen met interesse. Vijf minuten van mijn PR af op de 10 kilometer (van 38:23 naar 33:29) en zelfs vijfentwintig minuten van mijn PR op de marathon (2:59:02 in 2019 naar 2:33:36 in 2022).

Hoe kan dat?

‘Wat bevalt je dan?’ vraag ik aan Hans.

‘Hartslagmeting wordt vaak gebruikt als begrenzer, maar die vermogensmeter opent je mogelijkheden en zet je aan om je échte grenzen op te zoeken.’

In het gesprek dat volgt komen Prefontaine, Jac Orie, bewegingswetenschappers en verhalenvertellers aan het woord. Het gaat over lopers die na een inspanningstest horen dat ze moeten sporten op een hartslag van (bijvoorbeeld) 180 en daarmee begrensd worden op 180. Stryd neemt echter nooit de positie in van begrenzer. Die neemt gewoon elke training en elke wedstrijd mee in de analyse. Dus als je 1 keer boven jezelf uitstijgt, dan verschuiven alle waarden.

Ik denk aan mijn eigen traject de laatste jaren. Met een omslagpunt van 192 en een marathonhartslag van 176 ging ik trainen. Mijn snelheid bij marathonhartslag ging in het begin flink omhoog: van 4:40 /km naar 4:12 /km. Mijn omslagpunt en mijn marathonhartslag bleven gelijk. Af en toe deed ik een inspanningstest om te controleren of het nog klopte en dan ging ik door.

Het klopt wat Hans zegt: mijn hartslagmeter gebruikte ik om de grenzen te bewaken. Bij een marathon(training) liep ik op 176.

En dat werkte uitstekend. Ik liep fris en soepel mijn marathons uit, in prima tijden (tussen 2:59 en 3:10).

Toen kwam Stryd*.

En de calculator van Ron van Megen en Hans van Dijk.

Die zeiden nooit: daar ligt je grens, daar moet je onder blijven. Stryd en de calculator lieten altijd zien hoeveel harder het kon. In het begin kon het me niet veel schelen; ik loop gewoon lekker, wat kan mij die tijden schelen. Maar toen bleek dat de marathon onder de 2:40 zou moeten kunnen en de 10 kilometer onder de 34 minuten, werd ik toch nieuwsgierig.

Hoe werkt Stryd dan, dat ie mij áán zet op deze nieuwe, voor mijn doen snelle, tijden? Stryd begrenst nooit op basis van een test in het verleden. Er was bij aanvang van mijn marathonschema in december geen  (inspannings)test om mijn hartslag of tempo vast te stellen en daarmee te trainen. Er was een vermogen dat ik op dat moment kon lopen. Vervolgens analyseerde Stryd iedere training en iedere wedstrijd. Dus ging af en toe mijn Critical Power en daarmee mijn beoogd marathonwattage omhoog. Gelukkig is dat niet begrensd op snelheid, want tegelijkertijd daalde mijn gewicht. En bij een klimmend marathonwattage en een dalend gewicht, worden de snelheid steeds hoger.

Had ik mijn hartslag als uitgangspunt genomen, dan was dat sinds 13 december gelijk gebleven, maar nu blijkt dat ik sneller kan (en dus kan ik met een hogere hartslag lopen, want ik hoef het minder lang vol te houden).

En had ik een tempo gekozen, dan was dat ook gelijk gebleven, maar met mijn dalende gewicht kán ik sneller. Want met dezelfde moeite ga je harder met een lager gewicht.

Stryd past echter direct mijn wattages aan als ik laat zien dat ik vooruit ben gegaan en Stryd rekent in vermogen, dus ik zie vanzelf dat ik sneller word bij hetzelfde vermogen als mijn gewicht zakt.

Het werkt stimulerend om een trainer op mijn schoen te hebben die analyseert en motiveert, in plaats van begrenst.

Loop jij op vermogen en is dit herkenbaar? Dan lees ik graag je reactie.

Loop jij op hartslag en vind je dit niet herkenbaar? Dan lees ik ook graag je reactie.

*Overigens ben ik nog steeds fan van lopen op hartslag. Toen ik een paar jaar geleden vier keer per week liep, was mijn hoofd en mijn agenda voller dan nu en was de begrenzer nuttig en waardevol. Nu kan ik makkelijker vaker trainen, want mijn herstel is beter en mijn agenda is zo vol als ik zelf wens.

 

Reageer op dit artikel

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

7 reacties

  • Bastiaan

    Ik heb het hardlopen na een periode van 2 jaar weer opgepakt. Ben nu langzaam aan het opbouwen om over een jaar een marathon te kunnen lopen. Het is lastig voor mij om de juiste tempo’s vast te stellen. Is de Stryd geschikt voor mij? En welke trainingsschema’s kan ik het beste volgen?

  • Arie

    Is het ook bekend of bij het lopen op vermogen leeftijd een rol speelt? Ik ben 77 en kom nog niet in de buurt van de prognoses die Stryd opgeeft. De verschillen werken in negatieve zin zelfs zodanig uit dat ik een race niet meer normaal kan uitlopen als ik mij aan de Stryd-waardes houd.

    • ProRun | Mark

      Beste Arie, nee leeftijd speelt geen rol bij de berekeningen die Stryd maakt. Het klinkt eerder als een Critical Power dat niet klopt of de Power Duration Curve die niet in balans is. U kunt mij even een bericht sturen op mark@prorun.nl, dan kijk ik even mee.

  • arnold

    Hi Koen, ik heb het afgelopen jaar erg veel fysieke malheur gehad (erg veel pijn aan mond en een pijnlijke schouderblessure) waardoor mijn conditie achteruit is gegaan. Ik heb in februari een lichte coronabesmetting gehad die nog eens een forse hap van mijn conditie nam. Op dit moment ben ik weer mijn basis aan het opbouwen (4 keer per week) om daarna 20 weken aan mijn tempo te werken zodat ik in september zeer behouden inzet op 1:35 op de halve marathon om vervolgens een half jaar later mijn pr van 1:30 aan te vallen. Ik ben zeer geinteresseerd in stryd maar vraag me af of het nu al zinvol is om een stryd aan te schaffen. Ik fiets namelijk ook twee keer in de week en vier keer per week lopen is op dit moment nog best intensief al gaat het steeds beter:-) Of kan ik beter wachten tot na september ?

    • ProRun | Mark

      Beste Arnold, een Stryd helpt je niet met het opbouwen van je conditie, maar het kan geen kwaad om alvast te starten met het verzamelen van data en het ‘leren kennen’ van je Stryd.

      Zodra je ook weer op maximale intensiteit kunt lopen, kun je echt gaan trainen op vermogen.

  • RunHanRun

    …ergens voel ik een nieuw boek aankomen.

    Mooi om te zien hoe je deze verandering met open armen oppakt, en er realistisch over schrijft.
    Succes in Rotjeknor!

De beste looptips en inspirerende artikelen elke vrijdag in je mailbox?

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en mis niets!

Meer uit Training