Onze hoofdredacteur Klaas liep vorig jaar de Zevenheuvelenloop met de vermogensmeter Stryd op zijn schoen. Eens kijken wat er zou gebeuren als hij zich hier helemaal zou laten leiden door de Stryd. Nou, zo dus!
Een race over 15 kilometer waarin lopers zeven heuvels over moeten en daarmee ongeveer 135 hoogtemeters maken, leent zich uitstekend voor een Stryd-experiment! Dus op naar Nijmegen voor de Zevenheuvelenloop en tussen nog 14.000 andere hardlopers een prachtig stukkie hollen.
Niet opblazen
De uitdaging van lopen op zo’n heuvelachtig parcours is vooral om je niet op te blazen op de heuvels. Dat is snel gebeurd als je probeert heuvelop een bepaald tempo vast te houden. Één heuveltje lukt dan nog wel, maar dikke kans dat je op de tweede of derde beklimming je benen gevaarlijk hard voelt verzuren. Hoe fijn is het dan om een getalletje te hebben dat jou vertelt wat je inspanning moet zijn op zo’n klim? Fijn!
Vooraf had ik ingeschat op wat voor vermogen ik moest lopen om onder het uur te finishen. Voor een tempo van 4 minuten per kilometer zou dat 340 watt moeten zijn. Als ik dat bij de eindstreep als gemiddelde wattage had gelopen, zou ik binnen het uur gefinisht moeten zijn. Helder.
Op 342 watt
De eerste twee kilometer van de Zevenheuvelenloop zijn relatief vlak. Kilometer één en twee gingen allebei iets onder de 4 minuten per kilometer en op een vermogen van 342 W. Dat ging ik proberen vast te houden. Op de eerste beklimming was dat meteen flink in tempo terugschakelen en door heel veel mensen ingehaald worden. Vervolgens hard gas geven naar beneden om het magische getal aan te tikken. Ging ik diezelfde mensen weer voorbij. Leuk lopen zo, eigenlijk was dit een veredelde fartlektraining.
Ik had als informatievelden op mijn horloge ingesteld: wattage over de laatste 10 secondes, gemiddeld wattage overall, verstreken tijd en afgelegde afstand. Notitie voor een volgende keer: dat vermogen over 10 secondes is niet handig. Nu dacht ik aan het begin van elke klim steeds dat ik meer gas moest geven, omdat ik een te laag wattage op het beeldscherm zag staan en checkte ik na een seconde of 30 nog eens, dan zat ik te hoog. Ik had voor die 10 secondes gekozen omdat ik het ‘real time wattage’ te veel vind schommelen. Volgende keer stel ik ‘m in op 3 secondes.
Keihard heuvelaf
Op die afdalingen moest ik zo hard gas geven om het beoogde wattage te lopen dat ik aan het eind van zo’n snel stuk begon uit te zien naar de volgende klim; even uitrusten. Zo voelde het bijna. Bijna, want na een kilometer of 10, begonnen ook die klimmetjes op 342 W wel te tellen. Toen ik na 11 kilometer op mijn horloge zag dat ik op dat moment boven mijn uurschema zat, kon ik dan ook moeilijk geloven dat het me nog ging lukken om onder het uur te finishen. Natuurlijk, ik had van veel mensen gehoord dat die laatste 3 kilometers heel hard kunnen gaan, maar ik kon me aan het eind van de laatste lange klim even niet voorstellen dat ik nog heel hard zou gaan met deze benen.
Kilometer 12 haalde ik het wattage net niet: 338 W. Maar toen begon het te rollen en denderde ik heuvelaf kilometer 13 in 3:49 min/km op 341 W. Vervolgens heb ik niet meer op mijn horloge gekeken en ben ik gewoon zo hard mogelijk naar de finish gerend. De laatste kilometers klokte ik volgens mijn horloge 3:34 en 3:38 minuten per kilometer en respectievelijk 344 en 351 W. Ik finishte in 59:22 en met een gemiddeld vermogen van 343 W. Dik tevreden!
Er is er maar een de baas
Ontzettend leuk om op deze manier een wedstrijd als de Zevenheuvelenloop aan te pakken. Stryd had me eigenlijk een ‘target power’ van 351 W meegegeven, maar in die vorm ben ik op dit moment niet, vandaar de keuze om het iets conservatiever in te steken. Stryd kan je goed helpen, maar uiteindelijk ben jij het natuurlijk die beslist hoe je de race aanpakt.
Sander Paap
Hoe stel je velden in in de stryd workout app? Ik heb hem op de Garmin, maar ik denk dat ik hem daar niet kan instellen.
Paul
Wij lopen de laatste maanden ook allebei op het vermogrn vlgs Stryd. Ikzelf al vanaf het begin. Het lopen op de powerwaarde geeft veel rust. Je hoeft niet te denken aan een hartslag die oploopt of een tempo die afwijkend is vanwege een heuvel of tegenwind. Je hebt direct de waarde die je op dat moment hebt.
Het klopt perfect als je de goede waarde hebt. Geeft veel rust.
Youri
Ik heb de ZHL ook op mijn stryd gelopen. Met slechts 8 weken training na 3 maanden blessureleed en covid herstel vond Stryd dat ik op 251W moest kunnen lopen, op dat vermogen liep ik begin oktober nog de longer uit mijn lijf op de 5km. Enfin tijdens een parcourstraining een week voor de race 4x 5 minuten op 249W gelopen en het leek haalbaar.
Uiteindelijk 1:08:44 gelopen, waar ik in topvorm hoopte op sub 1u10. Kortom I love my stryd!
En zó herkenbaar dat je uitkijkt naar de volgende klim om uit te rusten.
Ik ken het parcours op mijn duimpje, dat dacht ik tenminste. Totdat ik erachter kwam dat na de tweede drinkpost nog een behoorlijk stukje dalen was, ik keek notabene uit naar de klim bij Erica;)
Egon
De laatste zin is een waarheid als een koe.
Alle hardloop “gadgets” zijn hulpmiddelen tot op zekere hoogte. Je moet zelf leren naar jouw lichaam te luisteren, dan krijg je ook veel meer zin in het hardlopen. De ene keer zal het beter/fijner gaan dan de andere keer door allerlei oorzaken en daar houden de “gadgets” geen rekening mee.
Als je kunst van het “luisteren” niet beheerst raak je op een gegeven moment overtraint (een lopers-burnout).